|
Tytu³: Olimpiady zimowe1924-2006 Wiadomo¶æ wys³ana przez: jerychiasz Styczeñ 09, 2008, 17:52:29 w 1921 roku Miêdzynarodowy Komitet Olimpijski przeg³osowa³ organizacjê
“Miêdzynarodowego Tygodnia Sportu 1924” w Chamonix Francja(25.01-4.02) we francuskich Alpach, 60 km od Grenoble Nazwano to 1 zimowymi igrzyskami Polacy nie zd±¿yli na otwarcie imprezy i w defiladzie Polskê reprezentowali dwaj dziennikarze. Jeden z nich niós³ tablicê z napisem "Pologne", a drugi sztandar narodowy Pierwsz± konkurencj± by³ wy¶cig ³y¿wiarzy szybkich na 500 m, 16 konkurencji 16 reprezentacji narodowych 258 sportowców (11 kobiet, 247 mê¿czyzn) polacy 8. miejsce: Leon Juncewicz w wieloboju w ³y¿wiarstwie szybkim Tabela medalowa – Chamonix 1924: 1. Norwegia 4 7 6 2. Finlandia 4 4 3 3. Austria 2 1 0 4. Szwajcaria 2 0 1 5. USA 1 2 1 6. Anglia 1 1 2 7. Szwecja 1 1 0 8. Kanada 1 0 0 9. Francja 0 0 3 10. Belgia 0 0 1 Tytu³: Odp: Olimpiady zimowe1924-2006 Wiadomo¶æ wys³ana przez: krzysiek Styczeñ 10, 2008, 10:35:56 G£ÓWNA KSIÊGA GO¦CI AUTORKA LINKI KONTAKT ARCHIWUM MAPA STRONY .:: PREHISTORIA ::. Typy form ludzkich Cz³owiek rozumny .:: STARO¯YTNO¦Æ ::. Mezopotamia Pañstwo asyryjskie Egipt darem Nilu W dolinie Indusu Pañstwo ¦rodka Palestyna Antyczna Grecja Staro¿ytny Rzym .:: ¦REDNIOWIECZE ::. Arabowie Pañstwa europejskie Dynastia Piastów Wyprawy krzy¿owe Niewola awinioñska Schizmy w Ko¶ciele .:: NOWO¯YTNO¦Æ ::. Szlachta polska Jagiellonowie Wojny Polski XVI-XVII Królowie elekcyjni Rozbiory --------------------------- Carowie Rosji Odkrycia geograficzne Reformacja Torquemada Niccolo Machiavelli Wojna 30-letnia Wojna Pó³nocna Wojna siedmioletnia Niepodleg³o¶æ USA Rewolucja Francuska Przed igrzyskami Igrzyska te odbywa³y siê w Olimpii, mie¶cie na Pó³wyspie Peloponeskim, co cztery lata. Miêdzyczasie rozgrywano te¿ inne igrzyska sportowe, ale nie na taka skalê. Igrzyskami w Olimpii zainteresowane by³y wszystkie polis greckie. W zawodach uczestniczyli tylko mê¿czy¼ni, kobietom nie wolno by³o nawet zasiadaæ na widowni. Mê¿czy¼ni nie mieli ¿adnych strojów. Byli nadzy. Na czas trwania igrzysk oraz na czas przyjazdu zawodników i widzów, zawieszano dzia³ania wojenne pomiêdzy pañstwami-miastami i zawierano pokój bo¿y. Pierwsi do Olimpii przybywali zawodnicy na kilka tygodni przed igrzyskami, aby pod czujnym okiem trenera i sêdziów (tu nale¿y dodaæ, ¿e sêdziowie byli wybierani losowo) æwiczyli do poszczególnych konkurencji. Na kilka dni przed olimpiad± przybywali go¶cie ze wszystkich polis greckich. Przybywali równie¿ i kupcy z wielu stron ¶wiata chc±c wykorzystaæ tak wielkie skupisko ludzi dla w³asnych interesów. W przerwach igrzysk olimpijskich odbywa³y siê liczne konkursy dla recytatorów i poetów, którzy mogli pokazaæ swoje umiejêtno¶ci przed ogromn± publiczno¶ci±. Pierwsze staro¿ytne igrzyska olimpijskie odby³y siê w 776 roku p.n.e. Zosta³y one zdjête z ¿ycia publicznego w czasie cesarstwa rzymskiego, gdy¿ uznano je za przejaw kultu bogów pogañskich. Przewrócono dopiero w 1896 roku n.e. Odt±d nie odby³y siê tylko trzy razy: w 1916 roku z powodu I wojny ¶wiatowej, w 1940 i w 1944 z powodu II wojny ¶wiatowej. Dzieñ 1 Zawodnicy udawali siê przed pos±g Zeusa, który znajdowa³ siê w jego ¶wi±tyni. By³ to jedne z siedmiu cudów ¶wiata. Wykona³ go grecki rze¼biarz Fidiasz z ko¶ci s³oniowej, z³ota i drogich kamieni szlachetnych. Pos±g mierzy 12 m, a Nike umieszczona na prawej rêce Zeusa wzrostem przypomina doros³ego cz³owieka. Tak wiêc zawodnicy sk³adali ofiary bogu oraz przysiêgali walczyæ zgodnie z obowi±zuj±cym regulaminem zawodów. Je¶li który¶ z zawodników z³ama³by obietnicê, czeka³ go niemi³y los. Oprócz gniewu bo¿ego i hañby w¶ród ludu, musia³ postawiæ obok ¶wi±tyni Zeusa pos±g z br±zu z wyrytym swoim imieniem i nazwiskiem. By³a to pami±tka po nim dla potomnych. Poza tym w pierwszym dniu odbywa³a siê równie¿ prezentacja olimpijczyków (ka¿de polis mia³o swojego reprezentanta). Zapalano znicz olimpijski - symbol igrzysk. Dzieñ 2 By³ po¶wiêcony na zmagania sportowe m³odzie¿y od 14 do 17 lat. Dzieñ 3-4 Rozpoczyna³y siê w³a¶ciwie igrzyska. Brali w nich udzia³ m³odzi mê¿czy¼ni powy¿ej 17-ego roku ¿ycia. Pocz±tkowo konkurencj± olimpijsk± by³ tylko bieg na oko³o 200 metrów. Z czasem dosz³y jeszcze cztery pozosta³e konkurencje tworz±c razem piêciobój. Na znak sêdziowskiego "Id¼cie!" zawodnicy biegli jak najszybciej do mety. W pó¼niejszych czasach posz³y równie¿ bieg na d³u¿sze ni¿ 200 m dystanse. Wielkim utrudnieniem dla biegaczy by³a niepraktyczna bie¿nia, która nie mia³a kszta³tu elipsy jak dzisiaj, tylko by³a to zwyk³a prosta, wiec zawodnicy musieli siê zatrzymywaæ, odwracaæ i biec dalej. Do¶æ oryginalne u³atwienie wymy¶lili sobie skoczkowie w dal. ¯eby przeskoczyæ jak najd³u¿szy odcinek, trzymali w d³oniach ciê¿arki z metalu lub kamienia. Wa¿n± dyscyplin± by³ rzut oszczepem, do której przygotowania czynili wszyscy ¿o³nierze, gdy¿ oszczep by³ tak¿e rodzajem broni Greków. Odbywa³ siê równie¿ rzut dyskiem. Zwyciê¿a³ zawsze tylko jeden Grek - zwyciêzca zapasów, który stawa³ siê równocze¶nie zwyciêzc± ca³ego piêcioboju. Z niecierpliwo¶ci± oczekiwano równie¿ na wy¶cigi rydwanów: wozów zaprzê¿onych w dwa lub cztery konie. Zawody te by³y wspania³e do podziwiania, jednak bardzo niebezpieczne do uprawiania, gdy¿ konie czêsto nie zatrzymywa³y siê na mecie i rozpêdzone bieg³y "w sin± dal" albo te¿ zderza³y siê ze sob± na trasie. Jednak¿e wo¼nica, jak i w³a¶ciciel zaprzêgu zyskiwali wielk± s³awê. Konie naturalnie te¿. Dzieñ 5 By³ to dzieñ po¶wiêcony nagradzaniu zwyciêzcy. Otrzymywa³ on wieniec laurowy z ga³±zek drzewa oliwnego, specjalnego - po¶wiêconego Zeusowi. Nikt nie ¶mia³ nigdy zerwaæ sam ga³êzi z owego drzewa, czyni³ to dopiero ch³opczyk pi±tego dnia igrzysk. Ale by³ tak¿e wymóg: ch³opczyk musia³ mieæ oboje rodziców ¿ywych. Poza tym zwyciêzca, jak i miasto z którego pochodzi³, zyskiwa³ s³awê na wszystkie greckie polis. Na jego cze¶æ poeci pisali liczne poematy chwalebne. Mia³ mnóstwo przywilejów: najbardziej korzystnym by³o zwolnienie od p³acenia podatków. Znaczenie igrzysk olimpijskich Mia³y one przede wszystkim utrwaliæ Grekom, ze mimo tocz±cych siê sporów, nadal pozostaj± jednym ludem, narodem o wspólnych korzeniach, jêzyku, tradycji i kulturze. Na igrzyska przybywali ludzie ¿±dzy s³awy, którzy pragnêli zdobyæ j± w³a¶nie poprzez udowodnienie swojej sprawno¶ci fizycznej. Ludzie natomiast mieli kilkudniow± rozrywkê, mogli podziwiaæ wysportowanych i szczê¶liwych m³odzieñców (w Grecji wierzono, ¿e szczê¶cie ludzkie w du¿ej mierze zale¿ne jest od dobrej kondycji fizycznej). Igrzyska staro¿ytne a wspó³czesne - porównanie Olimpiada wspó³czesna Olimpiada staro¿ytna Odbywaj± siê igrzyska letnie i zimowe. Odbywaj± siê igrzyska wy³±cznie latem. Organizowane s± olimpiady dla niepe³nosprawnych, tzw. paraolimpiady. Organizowane s± olimpiady tylko dla sprawnych fizycznie osób. Na widowni mog± zasiadaæ wszyscy ludzie, bez wzglêdu na p³eæ. Na widowni mog± zasiadaæ jedynie mê¿czy¼ni. Zawodnikami mog± byæ zarówno kobiety, jak i mê¿czy¼ni. Zawodnikami mog± byæ wy³±cznie mê¿czy¼ni. Odbywaj± siê co cztery lata. Odbywaj± siê co cztery lata. Zmieniaj± siê miejsca rozgrywek olimpijskich. Nie zmieniaj± siê miejsca rozgrywek olimpijskich - zawsze s± w Olimpii. Dyscypliny s± indywidualne, ale równie¿ i grupowe. Dyscypliny s± indywidualne. Jest du¿a liczba dyscyplin sportowych. Jest tylko kilka dyscyplin sportowych. Przyznawane s± trzy miejsca, trzy medale: z³oty, srebrny i br±zowy. Przyznawana jest nagroda tylko za pierwsze miejsce. Zawodnicy maj± specjalne stroje. Zawodnicy wystêpuj± nadzy. Zwyciêzcy dostaj± nagrody pieniê¿ne od organizatorów. Zwyciêzcy dostaj± nagrody pieniê¿ne od pañstwa. Wprowadzono punktacje "pañstwow±". Pozostano przy punktacji indywidualnej. Na czas igrzysk nie zrywa siê wojen i nie zawiera specjalnych pokoi. Na czas igrzysk zawiesza siê dzia³ania wojenne i zawiera siê pokój bo¿y. Nawet zwyciêzcy musz± p³aciæ podatki. Zwyciêzca jest zwolniony z p³acenia podatków. Ca³kowicie ¶wieckie. Po¶wiêcone Zeusowi |
Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum