Napromieniowani

 MinĂŞÂła 40 rocznica Âśmierci doktora Szymona Starkiewicza, twĂłrcy sanatorium dzieciĂŞcego "GĂłrka" w Busku Zdroju, pierwowzoru doktora Tomasza Judyma z "Ludzi bezdomnych" Stefana ÂŻeromskiego.
      Doktor Starkiewicz byÂł rĂłwieÂśnikiem doktora Janusza Korczaka. Podobnie jak autor "KrĂłla Maciusia I-go", doktor z GĂłrki niemal caÂłe Âżycie poÂświĂŞciÂł dzieciom szczegĂłlnej troski, chorym i kalekim. I chociaÂż doktor Starkiewicz nie urodziÂł siĂŞ na Ziemi ÂŚwiĂŞtokrzyskiej, to jednak du¿¹ czêœÌ swojego Âżycia jej poÂświĂŞciÂł i zostawiÂł na niej trwaÂły Âślad w postaci dziaÂłajÂącego do dziÂś Sanatorium DzieciĂŞcego w Busku Zdroju. Doktor Szymon Starkiewicz urodziÂł siĂŞ w BĂŞdzinie w 1878 roku. Studia medyczne ukoĂączyÂł w 1904 roku w Warszawie. PracĂŞ zawodowÂą rozpoczyna w osadach wiejskich i fabrycznych Zag³êbia, a nastĂŞpnie w DÂąbrowie GĂłrniczej. Leczy przede wszystkim dzieci robotnikĂłw z najtrudniejszych warunkĂłw. NiewÂątpliwie w tym czasie krystalizuje siĂŞ jego credo Âżyciowe lekarza i spoÂłecznika, od ktĂłrego nie odstÂąpi do ostatnich dni swojego Âżycia. Kredem tym byÂła opieka nad dzieckiem chorym i kalekim. W DÂąbrowie GĂłrniczej powoÂłuje do Âżycia tzw. "KroplĂŞ mleka" - StacjĂŞ Opieki nad MatkÂą i Dzieckiem, organizuje kolonie letnie, otwiera OddziaÂł DzieciĂŞcy w Szpitalu Miejskim.
      W 1920 roku peÂłniÂł przez rok obowiÂązki Dyrektora Departamentu Opieki nad MatkÂą i Dzieckiem w Ăłwczesnym Ministerstwie Zdrowia. ZasÂłyn¹³ jednak doktor Starkiewicz jako twĂłrca pierwszego w Polsce Sanatorium DzieciĂŞcego "GĂłrka" w Busku Zdroju. DecyzjĂŞ zaÂłoÂżenia tej placĂłwki powzi¹³ w 1918 roku, kiedy to bĂŞdÂąc w Busku na leczeniu po przebytym durze plamistym, poznaÂł wartoœÌ leczniczÂą miejscowych zdrojĂłw. MyÂśl swojÂą niebawem zacz¹³ przekuwaĂŚ w czyn. Rzuca wiĂŞc hasÂło wybudowania w Busku na GĂłrce szkoÂły specjalnej oraz sanatorium dla chorych dzieci ofiar pierwszej wojny Âświatowej. HasÂło to natychmiast zostaÂło podjĂŞte przez braĂŚ robotniczÂą, mÂłodzieÂż szkolnÂą i inteligencjĂŞ Zag³êbia DÂąbrowskiego oraz caÂłe spoÂłeczeĂąstwo polskie.
      Doktor rezygnuje ze stanowiska Dyrektora Departamentu i obejmuje funkcjĂŞ lekarza naczelnego ZakÂładu KÂąpielowego w Busku Zdroju, aby z bliska mĂłc nadzorowaĂŚ budowĂŞ sanatorium na GĂłrce. Swoim entuzjazmem porywa miejscowÂą ludnoœÌ. W budowie pomagajÂą mu rĂłwnieÂż przybyli z nim z Zag³êbia DÂąbrowskiego dwaj robotnicy: Adam Fick i Jakub NizioÂł. I tak po kilku latach powstaje na GĂłrce placĂłwka leczniczo-wychowawcza skÂładajÂąca siĂŞ z sanatorium na 180 ³ó¿ek i leczniczych kolonii teÂż na 180 ³ó¿ek. W 1924 roku doktor Starkiewicz obejmuje stanowisko Lekarza Naczelnego i dyrektora Sanatorium GĂłrka. Przyjmowane tu sÂą dzieci w wieku od 4 do 14 lat, przewlekle chore g³ównie na gruÂźlicĂŞ pozapÂłucnÂą, krzywicĂŞ, goÂściec oraz dzieci uÂłomne. WiĂŞkszoœÌ maÂłych pacjentĂłw rekrutowaÂła siĂŞ z rodzin biednych. Na GĂłrce dziaÂłaÂła rĂłwnieÂż szkoÂła sanatoryjna. Doktor Starkiewicz jako doÂświadczony pediatra znaÂł doskonale psychikĂŞ dziecka przewlekle chorego i wiedziaÂł, Âże dziecko szybciej zdrowieje jeÂśli leczÂąc siĂŞ jednoczeÂśnie poÂświĂŞca czêœÌ czasu na naukĂŞ, rozrywkĂŞ i lekturĂŞ. Poza tym chroni to dziecko od popadania w kompleks maÂłowartoÂściowoÂści i niÂższoÂści. Doktor mĂłwiÂł: "Poczynania nasze winny poza tym zmierzaĂŚ nie tylko do rekompensaty dziecku straconego czasu przez dÂługotrwa³¹ chorobĂŞ w jego psychicznym i fizycznym rozwoju, lecz niezaleÂżnie od leczenia choroby musimy d¹¿yĂŚ do stworzenia mu normalnego Âżycia wewnĂŞtrznego, aby mimo garbĂłw itp. uÂłomnoÂści uczyniĂŚ je zdatnym, czĂŞsto nawet w stu procentach do obywatelskiej pracy dla kraju". Dlatego teÂż uwaÂżaÂł doktor Starkiewicz, ze dla realizacji odpowiedniej opieki wychowawczej nad dzieĂŚmi w sanatorium, niesÂłychanie waÂżne znaczenie ma szkolenie odpowiedniego personelu pedagogiczno-wychowawczego. SpoÂłeczna dziaÂłalnoœÌ doktora i jego wspó³pracownikĂłw wychodziÂła daleko poza mury sanatorium na GĂłrce. Uczono okolicznÂą ludnoœÌ zasad higieny, organizowano Âżycie kulturalne, pokazywano jak naleÂży racjonalnie gospodarowaĂŚ. W 1936 roku powstaÂł na GĂłrce przy szkole sanatoryjnej Uniwersytet Ludowy. W ciÂągu 10 lat wraz z amatorami ze wsi Zbludowice wystawiono 60 sztuk. I wreszcie GĂłrka zaprowadziwszy wzorowy ogrĂłd owocowy, warzywny, park, prowadzÂąc wzorowe gospodarstwo rolne i hodowlane, dziaÂłaÂła swoim przykÂładem na podnoszenie Âżycia gospodarczego wsi.
      Kres dziaÂłalnoÂści GĂłrki poÂłoÂżyÂł w 1941 roku okupant hitlerowski, ktĂłry usun¹³ z zakÂładu dzieciĂŞcego dzieci i ich kierownikĂłw. Doktor nie zaÂłamaÂł siĂŞ. Przez caÂła wojnĂŞ pomagaÂł walczÂącym i przeÂśladowanym. Po zakoĂączeniu wojny wraca na stanowisko dyrektora GĂłrki. Jest czynny niemal do koĂąca swojego Âżycia. Umiera 1 stycznia 1962 roku. Jak na jedno Âżycie zdziaÂłaÂł bardzo wiele. Jego gotowoœÌ do wyrzeczeĂą i poÂświĂŞceĂą, uparte d¹¿enie do celu, wysokiej klasy humanitaryzm i niezwykÂła skromnoœÌ w Âżyciu osobistym - oto cechy, ktĂłre w caÂłej rozciÂągÂłoÂści upowaÂżniajÂą do nadania mu miana Judym. Znany polski pediatra i spoÂłecznik prof. MichaÂłowicz, ktĂłry byÂł przyjacielem Szymona Starkiewicza, tak oto go scharakteryzowaÂł:
      "Doktor Starkiewicz byÂł stale pogodny i dobry" Takim go znali i zachowali we wdziĂŞcznej pamiĂŞci rodacy. Takim przeszedÂł przez swoje pracowite i twĂłrcze Âżycie doktor Szymon Starkiewicz.
      MÂłodzieÂży lekarska, Polska!
      ZapamiĂŞtaj imiĂŞ i nazwisko mÂądrego, Âłagodnego i dobrego doktora Szymona Satrkiewicza. ByÂł on lekarzem miĂŞkkiego serca, gdy chodziÂło o niesienie pomocy chorym dzieciom. StawaÂł siĂŞ czÂłowiekiem o twĂłrczym, silnym sercu i mocnej dÂłoni, gdy napotkaÂł na drodze swojej dziaÂłalnoÂści przeszkody. ByÂł wtedy niezÂłomny..
Historia odnowy parku przy szpitalu dzieciĂŞcym na GĂłrce w Busku-Zdroju nigdy nie zdarzyÂłaby siĂŞ, gdyby Franz Fuchs, prezes Vienna Insurance Group Polska, nie miaÂł malarskich pasji. DowiedziaÂłam siĂŞ o nich kilka lat temu w trakcie wywiadu, i gdy gratulowaÂłam prezesowi wyboru na CzÂłowieka Roku UbezpieczeĂą 2006, on rzekÂł: -

ChciaÂłbym przekazaĂŚ jeden ze swoich wiedeĂąskich obrazĂłw na aukcje dzieÂł sztuki na rzecz dzieciĂŞcego szpitala na GĂłrce w Busku-Zdroju., o ktĂłrym tyle mi pani opowiadaÂła. Tak teÂż siĂŞ staÂło.

Moment przekazania obrazu utrwaliÂł nasz fotoreporter na Zamku KrĂłlewskim w Warszawie, gdzie odbywaÂła siĂŞ ceremonia wrĂŞczenia nagrody – portretu olejnego – dla Franza Fuchsa. W przerwie uroczystoÂści podszedÂł do mnie nieznany mi, przystojny mĂŞÂżczyzna. Jak siĂŞ okazaÂło, byÂł to Helmut Kllingseisen, prezes OVB Polska, ktĂłremu takÂże drgnĂŞÂło serce, gdy opowiadaÂłam o chorych dzieciach. ZadeklarowaÂł on chĂŞĂŚ kupna obrazu i przekazania znacznej kwoty pieniĂŞdzy na rzecz szpitala. ByÂł koniec listopada roku 2006. Na samym poczÂątku grudnia uczestniczyÂłam w dorocznej uroczystoÂści MikoÂłaj dla GĂłrki, na ktĂłrej przeprowadzano wspomnianÂą aukcjĂŞ. Tam teÂż powiedziaÂłam publicznie na sali koncertowej w sanatorium Marconi o geÂście „moich” ubezpieczeniowych prezesĂłw.

Powa¿na kwota zasili³a konto górkowej fundacji na pocz¹tku stycznia bie¿¹cego roku i przeznaczono j¹ zgodnie z intencj¹ ofiarodawcy na rzecz renowacji górkowego parku. G³ówn¹ osob¹ zawiaduj¹c¹ tymi pieniêdzmi sta³a siê Halina Wielogórska, wicedyrektor szpitala a zarazem szefowa tamtejszej fundacji. Pierwszy etap tych prac zakoùczy³ siê w lipcu br. Kolejny rozpocznie siê jesieni¹ - dotacjê na odnowê boiska zadeklarowa³a ju¿ fundacja PZU.