Napromieniowani

                                                    Wspomnienia

To byÂły dawne czasy wspomnienia jak by za mg³¹ ,byÂło sobie dziecko maÂłe wystraszone i bardzo bardzo biedne .ByÂło dzieckiem chorym odtrÂąconym przez Âświat ludzi zdrowych .GdzieÂś tam zagubione w swoich myÂślach ma¿¹ce o tym aby mu byÂło lepiej aby go nie odtrÂącano i nie przeganiano .ÂŻyÂło sobie tak w swoim  Âświecie .MarzyÂło o rodzinie o cieple o zwykÂłym przytuleniu o zrozumieniu .Ale to byÂły tylko marzenia maÂłej bezbronnej istotki .Nie bardzo wtedy mogÂła zrozumieĂŚ dlaczego stale jest przewoÂżona z jednego miejsca w inne .Brak domu rodzinnego i bliskich pog³êbiaÂło tylko w niej przekonanie Âże jest nikomu nie potrzebna .MiaÂła rodzinĂŞ MamĂŞ TatĂŞ i rodzeĂąstwo ale gdzieÂś tam daleko w innym Âświecie  w Âświecie dla niej niedostĂŞpnym obcym cudzym nie jej .Jej Âświat byÂł tu tu gdzie byÂła wÂśrĂłd ludzi takich jak ona takich okaleczonych przez los .W nocy pÂłakaÂła w poduszkĂŞ i wyobraÂżaÂła siebie jako zdrowa biegajÂącÂą rozeÂśmianÂą mÂłodÂą dziewczynkĂŞ .Z takimi myÂślami usypiaÂła .Ale budziÂła siĂŞ w Âświecie realnym ktĂłry ja otaczaÂł w ktĂłrym ÂżyÂła i ÂżyĂŚ musiaÂła. Tak mijaÂły lata  .Czasami zabierano jÂą do tego innego Âświata na krĂłtko  lubiÂła te wyjazdy mogÂła popatrzeĂŚ na ten inny Âświat z bliska dotkn¹Ì  rzeczy ktĂłre widziaÂła na co dzieĂą z daleka  ale wiedziaÂła Âże to nie jej Âświat Âże to nie jej Âżycie .Ale los nie oszczĂŞdzaÂł mÂłodej dziewczyny .NadszedÂł czas kiedy musiaÂła zacz¹Ì  walczyĂŚ o siebie o swĂłj byt o wÂłasne Âżycie kiedy zrozumiaÂła ze jest Âźle traktowana zaczĂŞÂła siĂŞ upominaĂŚ o swoje prawa .Ale szybko jej pokazano gdzie jej miejsce i nie mogÂła nic w tym momencie zrobiĂŚ .PozostaÂły jej marzenia a marzenia miaÂła marzyÂło jej siĂŞ lepsze Âżycie .ÂŻycie w tym innym Âświecie tym dalekim obcym i nieznanym .Ale na razie to mogÂła tylko pomarzyĂŚ .Tak minĂŞÂło kilka lat smutnych szarych  ,aÂż nadszedÂł czas kiedy zostaÂła brutalnie wyrzucona z tego Âświata w ktĂłrym ÂżyÂła  przez tyle lat .OsiÂągnĂŞÂła wiek w ktĂłrym juÂż nie byÂło dla niej miejsca tu gdzie byÂła  ÂżyÂła  gdzie spĂŞdziÂła tyle lat . I nagle Âświat jej zawirowaÂł znalazÂła siĂŞ w tym innym Âświecie o ktĂłrym  marzyÂła i ÂśniÂła po nocach  pÂłaczÂąc w poduszkĂŞ .Dla mÂłodej dziewczyny byÂł to szok  i przeraÂżenie jak sobie poradzi w tym nowym obcym Âświecie Âświecie o ktĂłrym marzyÂła i ÂśniÂła  do ktĂłrego tĂŞskniÂła .

                                                   CiÂąg dalszy nastÂąpi.

  CZY TERAZ TEÂŻ NIE MA TAK ÂŻE SÂĄ DWA ÂŚWIATY? TYLKO WDEDY TO CHYBA BYL  USTRÓJ?
    A TERAZ  LENICTWO  URZEDASÓW I OSÓB NIEPEÂŁNOSPRAWNYCH.

        ALE KWESTIÊ CZY TO NASZE  TYLKO LÊKI CZY NIE ? ZOSTAWIAM KAÂŻDEMU OSOBNO

Pytasz czy sÂą 2 Âświaty...Odpowiem krĂłtko OCZYWIÂŚCIE ÂŻE SÂĄ I BÊDÂĄ BĂŞdÂą do czasu kiedy my osoby niepeÂłnosprawne nie zaczniemy ÂżyĂŚ normalnie Czyli dopĂłki nie zaczniemy wychodziĂŚ z domu i braĂŚ czynny udziaÂł w Âżyciu codziennym i dopĂłki nie bĂŞdziemy  traktowani przez resztĂŞ spoÂłeczeĂąstwa jak "ufoludki" a nie normalni ludzie Ale Âżeby tak sie staÂło my osoby niepeÂłnosprawne musimy przestaĂŚ sie baĂŚ i co chyba waÂżniejsze MUSIMY MIEÆ MOÂŻLIWO¦Æ NORMALNEGO ÂŻYCIA Niestety jak juÂż pisaÂłam wczeÂśniej W naszym kochanym kraju duÂżo sie mĂłwi o potrzebach osĂłb niepeÂłnosprawnych a NADAL RZADKO SÂŁOWA PRZEKÂŁADAJÂĄ SIE NA KONKRETNE DZIAÂŁANIA i efekt najczĂŞÂściej  jest taki Âże w mediach wszystko wyglÂąda piĂŞknie a w rzeczywistoÂści wiĂŞkszoœÌ z nas nie ma moÂżliwoÂści nawet samodzielnego wyjÂścia z domu bo bariery architektoniczne sÂą nie do pokonania...I JAK NA RAZIE  NIE WIDZÊ ÂŻEBY W NAJBLIÂŻSZYM CZASIE TO MIAÂŁO SIE ZMIENIÆ ale moÂże kiedyÂś sie uda...wiĂŞc ZA POÂŁÂĄCZENIE DWÓCH ÂŚWIATÓW...Bo przecieÂż wszyscy jesteÂśmy ludÂźmi CHOÆ KAÂŻDY Z NAS JEST INNY ale nie znaczy to przecieÂż Âże gorszy czy lepszy PO PROSTU INNY... :)

                        POZDRAWIAM WSZYSTKICH i tych z pierwszego i drugiego Âświata :)