Napromieniowani

Anna Maria Gallo urodzi³a siê w Neapolu 25 marca 1715 roku z ma³¿eùstwa kupca Franciszka Galli i Barbary Basinsin. Jeszcze przed jej narodzeniem dwóch ludzi przewidzia³o jej œwiêtoœÌ: byli to franciszkanin, œw. Jan Józef od Krzy¿a, i œw. Franciszek de Geronimo. Jej ojciec by³ cz³owiekiem chciwym i porywczym, matka z kolei odznacza³a siê szczególn¹ pobo¿noœci¹ i cierpliwoœci¹ - zw³aszcza wobec mê¿a, który nêka³ j¹ i jej córkê. Anna Maria nierzadko, z rozkazu ojca, pracowa³a do ca³kowitego niemal wyczerpania si³. Kiedy mia³a 16 lat, ojciec próbowa³ zmusiÌ j¹ do ma³¿eùstwa z bogatym m³odzieùcem. Anna Maria jednak odmówi³a i 8 wrzeœnia 1731 wst¹pi³a do III Zakonu Œwiêtego Franciszka, do klasztoru œw. Piotra z Alkantary. Tam przyjê³a imiê Marii Franciszki od Piêciu Ran Pana Jezusa. By³ to wyraz jej nabo¿eùstwa do Maryi, œw. Franciszka i pasji Jezusa Pana.
W wieku 7 lat przyjê³a I Komuniê - i od tamtego czasu ka¿dego dnia, z nielicznymi wyj¹tkami, przystêpowa³a do Sto³u Paùskiego. Ju¿ jako ma³a dziewczynka marzy³a, by nazywano j¹ Santarella. By³a stygmatyczk¹. W jej ciele odnawia³y siê bolesne rany, które znika³y jednak w czasie modlitwy. Szczególnej boleœci doœwiadcza³a w pi¹tki, zw³aszcza w pi¹tki Wielkiego Postu, kiedy to prze¿ywa³a w swoim ciele pasjê Jezusa. Maria Franciszka cierpia³a nie tylko z powodu ran w ciele, ale tak¿e za przyczyn¹ licznych aktów pokuty, które nak³ada³a na ni¹ rodzina, wspó³siostry, a nawet spowiednicy, którzy w ten sposób chcieli wystawiÌ na próbê jej œwiêtoœÌ. Sama te¿ nak³ada³a na siebie dodatkowe umartwienia: ostre posty, noszenie w³osienicy pod ubraniem. Zyska³a s³awê jako doradczyni oraz kierowniczka duchowa kap³anów, sióstr zakonnych i pobo¿nych osób œwieckich. Ostatnie 38 lat ¿ycia spêdzi³a jako pustelniczka w domu o. Jana Pessiriego, swojego kierownika duchowego. Podobnie jak œw. Franciszek, szczególn¹ czci¹ otacza³a Dzieci¹tko Jezus i Eucharystiê, a tak¿e Maryjê Dziewicê. Mia³a dar prorokowania i wizji mistycznych.

Maria Franciszka zmarÂła ÂśmierciÂą naturalnÂą 6 paÂździernika 1791 roku w Neapolu. Pochowano jÂą w koÂściele jej zgromadzenia zakonnego pod wezwaniem Âśw. ÂŁukasza del Monte, gdzie znajduje siĂŞ teÂż ciaÂło Âśw. Jana JĂłzefa od KrzyÂża. W jej pogrzebie uczestniczyÂł wielki tÂłum wiernych, ktĂłrzy, chcÂąc zdobyĂŚ relikwie za wszelkÂą cenĂŞ, przypuÂścili szturm na kondukt pogrzebowy. Do interwencji zmuszony zostaÂł korpus StraÂży KrĂłlewskiej. Za wstawiennictwem zmarÂłej miaÂło dziaĂŚ siĂŞ wiele cudĂłw. W jej parafialnym koÂściele do dziÂś stoi krzesÂło, na ktĂłrym siadajÂą kobiety pragnÂące potomstwa.
29 czerwca 1867 roku papieÂż Pius IX ogÂłosiÂł jÂą ÂświĂŞtÂą.