Napromieniowani

moze was interesuja

Bohaterem opowieÂści jest Kazimierz Piechowski (ur. w 1919 roku) ktĂłry wraz z trzema kolegami byÂł organizatorem i uczestnikiem najbardziej brawurowej ucieczki z obozu koncentracyjnego Auschwitz.

Kazimierz Piechowski urodziÂł siĂŞ w 1919 roku i wychowywaÂł siĂŞ na Pomorzu, w Tczewie. Aktywnie dziaÂłaÂł w harcerstwie. W swojej autobiograficznej ksi¹¿ce pt. „ByÂłem numerem” pisze: Od drugiego roku Âżycia mieszkaÂłem w Tczewie nad Wis³¹. Tu dorastaÂłem. Tu miedzy szko³¹ a domem rodzinnym pochÂłaniaÂło mnie harcerstwo. ByÂłem harcerzem ciaÂłem i duszÂą, a bycie harcerzem znaczyÂło dla mnie wiele, znaczyÂło kochaĂŚ swojÂą OjczyznĂŞ. Gdy wybuchÂła druga wojna Âświatowa z przeraÂżeniem dowiadywaÂł siĂŞ o zbrodniach jakich dokonywali hitlerowcy m.in. w pod wejherowskich lasach piaÂśnickich i w lasach szpĂŞgawskich niedaleko Starogardu GdaĂąskiego. W pierwszych tygodniach II wojny Âświatowej zgin¹³ mu ojciec, ktĂłry przed wojnÂą byÂł pracownikiem Polskich Kolei PaĂąstwowych i w koĂącu sierpnia 1939 roku jako maszynista parowozu zostaÂł powoÂłany do sÂłuÂżby pod rozkazy wojska.

W poÂłowie listopada 1939 roku Kazimierz Piechowski wraz z kolegÂą podj¹³ prĂłbĂŞ przedostania siĂŞ na WĂŞgry, aby nastĂŞpnie dostaĂŚ siĂŞ do Francji i tam zaciÂągn¹Ì siĂŞ do polskich oddzia³ów wojskowych. Niestety tuÂż przed granicÂą zostali zatrzymani przez niemiecki patrol. PrzesÂłuchiwani i torturowani – najpierw w wiĂŞzieniu w Sanoku, potem w Krakowie na Montelupich i w Nowym WiÂśniczu.

20 czerwca 1940 roku Kazimierz Piechowski jednym z pierwszych transportów trafi³ do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Otrzyma³ numer obozowy 918. Po dwóch ciê¿kich latach pobytu w obozie, uciek³ z niego wraz z czterema kolegami. By³a to najs³ynniejsza, najbardziej brawurowa i spektakularna, udana ucieczka z obozu, po której hitlerowcy przys³ali delegacjê z Berlina dla zbadania sprawy i o której d³ugo kr¹¿y³y legendy wœród wiêŸniów.

Do koĂąca okupacji hitlerowskiej Kazimierz Piechowski walczyÂł w szeregach Armii Krajowej.

Po wojnie wrĂłciÂł na WybrzeÂże. ZapisaÂł siĂŞ na studia na Politechnice GdaĂąskiej, gdzie zaliczyÂł jeden semestr. Podj¹³ pracĂŞ w jednym z zakÂładĂłw pracy. KtoÂś doniĂłsÂł o jego partyzanckiej przeszÂłoÂści. ByÂły ÂżoÂłnierz AK zostaÂł uznany za wroga klasowego i skazany na 10 lat wiĂŞzienia. Odsiadywanie dziesiĂŞcioletniego wyroku rozpocz¹³ od wiĂŞzienia w GdaĂąsku. Los spÂłataÂł mi figla – powiedziaÂł - bo tu spotkaÂłem siĂŞ z pogromcÂą PolakĂłw w GdaĂąsku i na Pomorzy, Forsterem. PóŸniej byÂł w wiĂŞzieniu w Sztumie i w kilku innych wiĂŞzieniach, a pod koniec przeniesiono go do pracy w kopalni „Niwka”. WyszedÂł na wolnoœÌ po siedmiu latach. Kazimierz Piechowski opisaÂł swoje losy w ksi¹¿ce pt. ”ByÂłem numerem”. DziÂś, kiedy uczestniczy w spotkaniach autorskich, otrzymane z tego tytuÂłu gratyfikacje w caÂłoÂści przeznacza na utrzymanie osieroconych dzieci mieszkajÂących w jego sÂąsiedztwie. Kazimierz Piechowski od stycznia 2006 roku jest Honorowym Obywatelem miasta Tczewa. Mieszka w GdaĂąsku nawet w  jednym bloku mieszkam z tym niezwykÂłym i zacnym czÂłowiekiem. Jest moim najserdeczniejszym przyjacielem i sÂąsiadem w mojej okolicy.

Kocham go za to Âże uciekÂł i Âżyje blisko mnie prawie Âże ze mnÂą. Uwielbiam go za to jaki jest pogodny i wesoÂły i zastanawiam siĂŞ nad jednym jak on  to robi i skÂąd bierze siÂły na to. Chyba z Âżycia ktĂłre przeÂżyÂł a wiele przeszedÂł i za to go podziwiam i gratuluje mu tego. Jak to ja bym miaÂła przeÂżyĂŚ to bym siĂŞ zaÂłamaÂła chyba.... i  za to go podziwiam. Kocham go za to.