Napromieniowani

Obiektyw zbliÂżony  na mnie,
kaloryfer to blade Âżeberka na ostrej diecie.
Nie dokarmiaĂŚ! JabÂłka Cezanne'a wystarczy
rĂŞka na brodzie juÂż nie rozmyÂślam tylko pozujĂŞ.
Martwa naturalnie, szczegĂłlnie w tym wystroju.
Jednak jestem spokojniejsza niÂż kiedyÂś, zachowujĂŞ siĂŞ jak Dostojewska dama pije kolejnÂą kawĂŞ i myÂślĂŞ o sensie dzisiejszego Âświata. DokÂąd oni tak biegnÂą?  Czemu oni nie popatrzÂą na miÂłoœÌ, szczĂŞÂście, przyrodĂŞ, bo tak, chyba  naprawdĂŞ  wyglÂąda Âświat! W ogĂłle spontanicznie siĂŞ zachowujĂŞ np. noga na nogĂŞ, i nie przejmujĂŞ siĂŞ Âżyciem, tylko po prostu ÂżyjĂŞ. Nie zastanawiam siĂŞ dokÂąd pĂŞdzi ten komercyjny i materialistyczny Âświatek? Ta machina wszechÂświata, po co? .
Tak jak zmroÂżone i silne  ÂświatÂło  dnia wrzucam
szybki kĂŞs Âżycia.
 BiegnĂŞ dalej w otchÂłaĂą  ludzkich serc, bo to bardzo szlachetna dziedzina w Âżyciu.