Napromieniowani

Utrata przytomnoÂści - pozycja bezpieczna


Utrata przytomnoÂści - to stan, w ktĂłrym poszkodowany nie reaguje na bodÂźce zewnĂŞtrzne.

Przyczyny utraty przytomnoÂści:

urazy - zwykle urazy gÂłowy
wstrzÂąs
padaczka, udar mĂłzgu i inne choroby ukÂładu nerwowego
choroby metaboliczne - cukrzyca
choroby uk³adu kr¹¿enia - zawa³ serca, nag³e zatrzymanie kr¹¿enia
choroby uk³adu oddechowego - ostra niewydolnoœÌ oddechowa
substancje chemiczne - alkohol, leki, jady zwierzĂŞce
zadÂławienie, przegrzanie, hipotermia, utopienie, reakcja uczuleniowa, poraÂżenie prÂądem elektrycznym i inne zwiÂązane z wpÂływem Âśrodowiska
Stan utraty przytomnoÂści moÂże trwaĂŚ kilka minut lub nawet wiele dni.

Do oceny stopnia przytomnoÂści wykorzystuje siĂŞ skalĂŞ Glasgow (Glasgow Coma Scale)

Punkty Otwieranie oczu Reakcja sÂłowna OdpowiedÂź ruchowa
6   Odpowiednia do poleceĂą
5  PeÂłna orientacja Celowa
4 Spontaniczne Mowa chaotyczna Ruch ucieczki na bĂłl
3 Na gÂłos, zawoÂłanie Mowa niewÂłaÂściwa ZgiĂŞciowa
2 Na bĂłl NiezrozumiaÂłe dÂźwiĂŞki Wyprostna
1 Brak Brak Brak

IloœÌ zdobytych punktów pozwala na ró¿nicowanie stopnia urazu.
15 - pe³na œwiadomoœÌ
3 - g³êboko nieprzytomny
W celu oceny progresji/regresji zmian u poszkodowanego badanie naleÂży powtarzaĂŚ w okreÂślonych przedziaÂłach czasu.

NastĂŞpstwa utraty przytomnoÂści:

niedro¿noœÌ dróg oddechowych spowodowana opadaniem nag³oœni i jêzyka do tylnej œciany gard³a - wymagane rêkoczyny udra¿niaj¹ce drogi oddechowe
zalanie dróg oddechowych œlin¹ b¹dŸ treœci¹ ¿o³¹dkow¹ - wymagana jest pozycja bezpieczna
Rozpoznanie:

Âźrenice
reakcja na ÂświatÂło - obecna/nieobecna (ÂśmierĂŚ kliniczna, zatrucie)
szerokoœÌ Ÿrenic - w¹skie (narkotyki), szerokie (œmierÌ kliniczna)
symetria - obecna/brak (uraz gÂłowy)
skóra wokó³ oczu - krwiak okularowy, zasinienie wokó³ oczu (z³amanie podstawy czaszki)
nos
krwotok z nosa
wyciek pÂłynu mĂłzgowo-rdzeniowego (zÂłamanie podstawy czaszki)
jama ustna
zapach alkoholu
zapach acetonu (ÂśpiÂączka cukrzycowa)
inny zapach (ró¿ne zatrucia)
ciaÂła obce
ocena tylnej Âściany gardÂła - krew, pÂłyn mĂłzgowo-rdzeniowy (zÂłamanie podstawy czaszki)
ucho - krew, pÂłyn mĂłzgowo-rdzeniowy (zÂłamanie podstawy czaszki)
ÂżyÂły szyjne zewnĂŞtrzne
zapadniĂŞte (wstrzÂąs hipowolemiczny)
wypeÂłnione (tamponada serca, odma prĂŞÂżna)
koĂączyny - napiĂŞcie miĂŞÂśniowe
klatka piersiowa
rany - g³êbokoœÌ, naruszenie op³ucnej, odma
skĂłra - siniaki wskazujÂą na miejsca urazĂłw
jama brzuszna
siniak pod prawym Âłukiem Âżebrowym (uraz wÂątroby)
siniak pod lewym Âłukiem Âżebrowym (uraz Âśledziony)
rany - g³êbokoœÌ, wytrzewienie
opory patologiczne - gromadzenie siĂŞ pÂłynu, krwotok wewnĂŞtrzny
miednica - ocena stabilnoÂści miednicy
PostĂŞpowanie:

Wezwanie pomocy
Ocena oddechu. Patrz: Resuscytacja kr¹¿eniowo-oddechowa
Analiza przyczyn i moÂżliwych nastĂŞpstw.
JeÂżeli poszkodowany oddycha, po wykluczeniu urazĂłw - uÂłoÂżenie w pozycji bezpiecznej i regularna kontrola oddechu.



Pozycja bezpieczna



Ratownik przywodzi koĂączyny gĂłrne poszkodowanego do tuÂłowia

KoĂączyny dolne ukÂłada razem

KlĂŞka z tej strony poszkodowanego, w ktĂłrÂą zamierza go obrĂłciĂŚ
RĂŞkĂŞ bliÂższÂą sobie ukÂłada pod kÂątem 90 st. a nastĂŞpnie zgina w Âłokciu tak, aby dÂłoĂą byÂła skierowana ku gĂłrze 
DalszÂą rĂŞkĂŞ przekÂłada w poprzek klatki piersiowej poszkodowanego i kÂładzie jej dÂłoĂą pod bliÂższym sobie policzkiem ofiary 
Zgina dalszÂą koĂączynĂŞ dolnÂą poszkodowanego w kolanie i stabilizuje podkÂładajÂąc stopĂŞ pod drugÂą koĂączynĂŞ
StabilizujÂąc dalszÂą koĂączynĂŞ gĂłrnÂą poszkodowanego przy policzku ofiary jednÂą rĂŞkÂą, drugÂą rĂŞkÂą ciÂągnie do siebie uniesione kolano. Poszkodowany obraca siĂŞ w stronĂŞ ratownika.   
Ratownik uk³ada koùczynê, za któr¹ ci¹gn¹³ poszkodowanego tak, aby staw biodrowy i kolanowy by³y zgiête pod k¹tem prostym
Odgina gÂłowĂŞ poszkodowanego ku tyÂłowi aby udroÂżniĂŚ drogi oddechowe
Gdy to konieczne, wk³ada rêkê pod³o¿on¹ pod policzek g³êbiej pod g³owê aby utrzymaÌ odgiêcie g³owy ku ty³owi
Okrywa poszkodowanego chroniÂąc przed utratÂą ciepÂła
Regularnie sprawdza oddech
Po 30 minutach naleÂży poÂłoÂżyĂŚ poszkodowanego na drugim boku.
Pozycja bezpieczna zapewnia dro¿noœÌ dróg oddechowych, umo¿liwia kontrolê stanu poszkodowanego (oddech) i ponowne u³o¿enie na plecach w celu rozpoczêcia resuscytacji, minimalizuje równie¿ mo¿liwoœÌ dalszych uszkodzeù cia³a poszkodowanego.