Napromieniowani

UtoniĂŞcie
UtoniĂŞcie jest to uduszenie z powodu zalewnia wodÂą drĂłg oddechowych.
Mechanizm toniĂŞcia:
1.   Wstrzymanie oddechu. Na poczÂątku poszkodowany broni siĂŞ przed zalanie wodÂą poprzez wstrzymanie oddechu. Trwa to do momentu, gdy gromadzÂący siĂŞ w jego organizmie dwutlenek wĂŞgla osiÂągnie taki poziom, Âże pobudzi oÂśrodek oddechowy
i nastÂąpi wznowienie oddychania niezaleÂżnie od woli poszkodowanego.
2.   RozpoczĂŞcie oddychania. PoniewaÂż woda moÂże zalewaĂŚ jamĂŞ ustnÂą i dalej przedostawaĂŚ siĂŞ do drĂłg oddechowych tonÂący broni siĂŞ przed tym i zaczyna jÂą poÂłykaĂŚ. Trwa to do momentu, gdy Âżo³¹dek bĂŞdzie caÂłkowicie wypeÂłniony
i odruchowo dojedzie do wymiotĂłw.
3.   NapÂływ wody do drĂłg oddechowych. Doprowadza do odruchowego kurczu krtani, jednak pog³êbiajÂące siĂŞ niedotlenienie poszkodowanego, (ktĂłry nie oddycha) doprowadza do utraty ÂświadomoÂści, otwarcia obkurczonej krtani i swobodnego przedostania siĂŞ wody do pÂłuc.
Skutki toniĂŞcia:
·   ToniĂŞcie w wodzie sÂłodkiej. Woda sÂłodka w porĂłwnaniu z krwiÂą ma niÂższe stĂŞÂżenie jonĂłw i dostajÂąc siĂŞ do pÂłuc jest wchÂłaniana do naczyĂą wÂłosowatych kr¹¿enia pÂłucnego na zasadzie wyrĂłwnania ciÂśnieĂą. DostajÂąc siĂŞ do krwi powoduje rozpad czerwonych krwinek i uwalnianie z nich potasu, stÂąd ryzyko migotania komĂłr serca.
Tak wiêc przy toniêciu w wodzie s³odkiej w p³ucach nie ma wody, poniewa¿ ca³a przenika do uk³adu kr¹¿enia!
·   ToniĂŞcie w wodzie sÂłonej. Woda sÂłona w porĂłwnaniu z krwiÂą ma wyÂższe stĂŞÂżenie jonĂłw, co powoduje napÂływanie wody z naczyĂą krwionoÂśnych pÂłuc do pĂŞcherzykĂłw pÂłucnych na zasadzie wyrĂłwnywania ciÂśnieĂą, wywoÂłujÂąc obrzĂŞk pÂłuc. Mieszanie jej
z naturaln¹ zawartoœci¹ pêcherzyków p³ucnych (np. surfaktantem) prowadzi do powstania piany, której nie da siê usun¹Ì z p³uc bez u¿ycia ssaka.
PostĂŞpowanie:
1.   Rozpoczynamy od stabilizacji krĂŞgosÂłupa szyjnego, po³¹czonego z rĂłwnoczesnym udroÂżnieniem drĂłg oddechowych. SzczegĂłlnie jest to istotne w przypadku podejrzenia skoku do pÂłytkiej wody!
2.   Sprawdzenie przytomnoÂści poszkodowanego (potrz¹œnij za ramiona i spytaj czy wszystko w porzÂądku)
3.   Nawet jeÂśli poszkodowany jest przytomny, naleÂży caÂły czas (do momentu dowiezienia do szpitala) stabilizowaĂŚ krĂŞgosÂłup szyjny!
4.   Wezwanie pomocy
5.   UdroÂżnienie drĂłg oddechowych nieprzytomnego. NaleÂży oczyÂściĂŚ jamĂŞ ustnÂą
z zanieczyszczeĂą (roÂśliny, wymiociny). Nigdy jednak nie naleÂży kierowaĂŚ gÂłowy na bok (ryzyko uszkodzenia rdzenia krĂŞgowego!). Z tego samego powodu udraÂżniajÂąc drogi oddechowy nie odchyla siĂŞ gÂłowy poszkodowanego ku tyÂłowi, tylko unosi siĂŞ ÂżuchwĂŞ
6.   Sprawdzenie oddechu (10 sekund obserwacji klatki piersiowej i sÂłuchania nad ustami poszkodowanego)
7.   Przy braku oddechu - 5 wdechĂłw ratowniczych
8.   JeÂżeli istnieje podejrzenie aspiracji ciaÂła obcego do drĂłg oddechowych moÂżna wykonaĂŚ 5 uciÂśniĂŞĂŚ na nadbrzusze w kierunku do mostka
9.   RozpoczĂŞcie resuscytacji
Uwaga! Nawet, jeÂśli poszkodowany prezentuje objawy Âśmierci klinicznej i ma obniÂżonÂą temperaturĂŞ ciaÂła nie naleÂży odstĂŞpowaĂŚ od jego ratowania!!! Hipotermia daje wiĂŞksze szanse na przeÂżycie! Konieczne jest takÂże ogrzanie poszkodowanego.
 

raz prawie utonoÂłem ale maÂłe na to szanse jak sie nie umie pÂływaĂŚ to sie maÂło ryzykuje;)

oj bys sie zdziwil, ja umiem plywac, w morzu tez, a w 2006 malo sie nie utopilam, juz poslzam na dno, ale w ostatnim moemncie wyciagnal mnie kumpel. Pamietajcie, gdy wchodzicie do wody, to nie ufajcie jej, ona jest zdradliwa

wÂłaÂśnie