Napromieniowani

 rozpÂływam siĂŞ, usta dr¿¹ i czujĂŞ lĂŞk,
po mej twarzy wolno tak
toczy siĂŞ kolejna Âłza,
w strugach deszczu
moknie teÂż fotografia ta w dÂłoni mej,
wszystko to co zostaÂło mi z tamtych chwil,
te wspomnienia wci¹¿ krêc¹ siê tu,
jak jadowity w¹¿ kusiÌ chc¹ znów.

Nie, nie prĂłbuj otwieraĂŚ ust
o nie..nie dam zraniĂŚ siĂŞ juÂż,
powiedz kogo okÂłamaĂŚ chcesz,
Âże przestaÂłeÂś juÂż chcieĂŚ,
nie oszukuj siebie i mnie,
nie oszukuj siebie,
nie oszukuj mnie..

W strugach deszczu
potykam siê o swój w³asny pró¿ny cieù,
otworzyĂŚ usta chcĂŞ i krzyczeĂŚ tak,
by usÂłyszaÂł mnie Âświat,
te wspomnienia wci¹¿ krêc¹ siê tu,
jak jadowity w¹¿ k¹siÌ chc¹ znów...
moÂże tu w ulewie, we mgle zgubiĂŞ o Tobie sen,
moÂże gdzieÂś, gdzieÂś tam daleko zostawiĂŞ goooooo,
zostawiĂŞ go...

Nie, nie prĂłbuj otwieraĂŚ ust
o nie..nie dam zraniĂŚ siĂŞ juÂż,
powiedz kogo okÂłamaĂŚ chcesz,
Âże przestaÂłeÂś juÂż chcieĂŚ,
nie oszukuj siebie i mnie,
nie oszukuj siebie,
nie oszukuj mnie..