Czemu slowa czasem raniÂą niÂż uczucia, czemu tak jest czasem, ze czÂłowiek nie potrafi zrozumieĂŚ czÂłowieka...
JaKIM prawem ma sile oceniaĂŚ to co czuje i nie wie ile przeszedÂł .. KaÂżdy czÂłowiek ma historie i przeznaczonÂą drogĂŞ ktĂłra kroczyĂŚ .
Czy w Âżyciu o to chodzi aby poprostu ÂżyĂŚ czuĂŚ wszystko   ..

Dobry artykuÂł przez nasze koleÂżanki napisane.  Pozdrawiam.

DOBRZE,  ÂŻE SÂĄ LUDZIE TACY JAK Buziolka ktora potrafi nam powiedzieĂŚ o tak waÂżnych informacjach.

CzeœÌ chcê byÌ z wami i wam pomagaÌ. pOZDRAWIAM ADA.

Obiektyw zbliÂżony  na mnie,
kaloryfer to blade Âżeberka na ostrej diecie.
Nie dokarmiaĂŚ! JabÂłka Cezanne'a wystarczy
rĂŞka na brodzie juÂż nie rozmyÂślam tylko pozujĂŞ.
Martwa naturalnie, szczegĂłlnie w tym wystroju.
Jednak jestem spokojniejsza niÂż kiedyÂś, zachowujĂŞ siĂŞ jak Dostojewska dama pije kolejnÂą kawĂŞ i myÂślĂŞ o sensie dzisiejszego Âświata. DokÂąd oni tak biegnÂą?  Czemu oni nie popatrzÂą na miÂłoœÌ, szczĂŞÂście, przyrodĂŞ, bo tak, chyba  naprawdĂŞ  wyglÂąda Âświat! W ogĂłle spontanicznie siĂŞ zachowujĂŞ np. noga na nogĂŞ, i nie przejmujĂŞ siĂŞ Âżyciem, tylko po prostu ÂżyjĂŞ. Nie zastanawiam siĂŞ dokÂąd pĂŞdzi ten komercyjny i materialistyczny Âświatek? Ta machina wszechÂświata, po co? .
Tak jak zmroÂżone i silne  ÂświatÂło  dnia wrzucam
szybki kĂŞs Âżycia.
 BiegnĂŞ dalej w otchÂłaĂą  ludzkich serc, bo to bardzo szlachetna dziedzina w Âżyciu.

O tej porze twoja twarz przybiera konsystencjĂŞ wiatru
przyczajona za papierosem jak kot poluje na skrzydÂła
taka ciepÂło krwista a tak wyglÂąda staro
gdy za firankÂą jak za wÂłasnÂą duszÂą
stoisz i patrzysz przez okno na biaÂłe damy
figlarnie opuszczajÂące dwory w rozsiadÂłych sukniach
sen mara BĂłg wiara, ja rĂłwnieÂż tutaj chyba nie pasujĂŞ
dekoncentruje mnie ta odmiana nocy.
'najjaÂśniejszy w otoczeniu gatunek szaroÂści'

myÂślĂŞ Âże obydwoje nadajemy siĂŞ
cyklicznie odnawiaĂŚ swoja wiarĂŞ jak bociany ktĂłre odlatujÂą do ciepÂłych krain tak jak
Bociany, poprostu usiÂądÂźmy na rogu bez przesÂądĂłw
i z rozpuszczonym sercem, ciemnÂą jak Âświt do ktĂłrego daleko do  lampki  wina
odpÂłyĂąmy w sen zimowy..

 Milion lat ÂŚWIETNYCH....


ZwarliÂśmy siĂŞ
na milion lat Âświetlnych
w gorÂącym uczynku
na ktĂłrym schwytana
zastygÂłam jak Âżywica
z uwiĂŞzionym ciaÂłem

teraz razem
Odbijamy ¶wiat³o, ale czy Tak jak chcia³ Dr. Judym i Jego Si³aczka ?. . WYDAJE MI SIÊ, ¯e nie,

jednak moÂżna to zmieniĂŚ. Po prostu zaakceptujemy , a odkryjemy w sobie I W INNYCH  - Prawdziwy Patriotyzm Polski.

sen zimowy, jest przetarta skĂłra jak ÂścieÂżka
po raz ostatni tego sezonu
na kÂły

teraz zamilknÂą
dotkliwie zabraknie pazura
wszystko w kolorze opatrzonej rany
bĂŞdzie ciche

pod przykryciem
nie spalony na stosie,  tam bĂŞdziesz czekaÂł?

zimna krew, jest teraz przede mnÂą, ma cyfrĂŞ i posmak peÂłnego miesiÂąca
do odÂłowienia na brzegu zarzucanych robakĂłw i much. ZnieruchomiaÂło
niebo, zapadÂł wiatr. Zmieniam siĂŞ w ksztaÂłt rozczochranej kobiety,
czujÂąc jak siĂŞ zbliÂża przeciekanie twarzy, skrzypienie zawiasĂłw –
wychodzisz w dobranej oprawie z rozkazami, ktĂłre zdobiÂą ciĂŞ jak medale,
jednak czegoÂś nie mĂłwiÂą. Od rozszarpywania linii Âżycia
mamy coÂś ciepÂłego na rĂŞkach, moÂże uda siĂŞ nie rozpoznaĂŚ
znajomych rysĂłw.

Czy to moÂżliwe, Âże to ciaÂło tak spokojnie na mnie patrzy?

Wszystko wytrzymasz, ze wszystkim moÂżesz sobie poradziĂŚ,
jeÂżeli masz przy boku przyjaciela.
On nie musi nic wiĂŞcej uczyniĂŚ, jak tylko powiedzieĂŚ sÂłowo,
albo te¿ bez s³ów, podaÌ ci rêkê.

Przyjaciel w twoim Âżyciu jest najlepsza pociechÂą w kaÂżdej potrzebie.
Przyjaciel to prawdziwa ludzka dobroĂŚ,
w ktĂłrej czujesz znak BoÂżej dobroci.

SÂą ludzie, ktĂłrzy przekazujÂą ÂświatÂło dalej.
SÂą ludzie, ktĂłrzy wszystko przemieniajÂą w zmierzch.

Phil Bosmans o przyjaÂźni

PrzyjaŸù to najwspanialszy i najbardziej kosztowny dar.
To sens i znaczenie wszystkich darĂłw,
ilekroĂŚ ludzie siĂŞ obdarowywujÂą.

Kwiaty nie zakwitnÂą bez ciepÂła sÂłoĂąca.
Ludzie nie mogÂą staĂŚ siĂŞ ludÂźmi bez ciepÂła przyjaÂźni.

Dlaczego tak wielu ludzi nic z tego Âżycia nie ma?
Poniewa¿ nie maj¹ ¿adnych przyjació³.
Nie znajÂą Âżadnej bratniej duszy.
Nie zauwaÂżajÂą Âżadnych oznak, Âże ktoÂś ich lubi.
PoniewaÂż nie ma nawet kwiatka, ktĂłry by kwitÂł dla nich.

CiÂągle jeszcze istniejÂą wÂśrĂłd nas anioÂły.
Nie majÂą wprawdzie Âżadnych skrzydeÂł,
lecz ich serce jest bezpiecznym portem dla wszystkich, ktĂłrzy sÂą w potrzebie.
Wyci¹gaj¹ rêce i proponuj¹ swoj¹ przyjaŸù.

PrzyjaŸù. W twoim sercu ¿yj¹ ludzie, którzy znaleŸli tam swój dom.
ZamieszkujÂą go nawet wtedy, gdy juÂż dawno umarli.

Kto wyrzeka siĂŞ przyjaÂźni, mieszka w krainie bez kwiatĂłw.

NiewiernoœÌ i niedostatek mi³oœci
robi z wielu ludzi ofiary.

Prawdziwa mi³oœÌ nie dzieli.

Woda jest Âżyciem.
Mi³oœÌ jest ¿yw¹ wod¹, która u¿yŸnia wszystkie pustynie.

Prawdziw¹ mi³oœÌ odczuwasz dopiero wtedy, gdy wspó³czujesz innym,
gdy oni cierpiÂą.

MiÂłoÂści nie moÂżna odmierzyĂŚ nawet na zÂłotej wadze,
nie moÂżna obliczyĂŚ, ile powinno siĂŞ jej ofiarowaĂŚ
i jak dalece ja okazywaĂŚ

Twoja mi³oœÌ i wiernoœÌ powinny byÌ widoczne,
powinny byĂŚ do uchwycenia i wyczucia w tysiÂącach drobiazgĂłw
kaÂżdego dnia na nowo.

Gram mi³oœci ma wiêksz¹ wartoœÌ ni¿ tona luksusu.

Tam gdzie w miÂłoÂści ludzie stajÂą siĂŞ
znowu ludÂźmi,
otwiera siĂŞ niebo na ziemi.

ObudÂź siĂŞ do Âżycia. ÂŻyj!
TaĂącz, jeÂśli Âświeci sÂłoĂące i gwiÂżdÂż, jeÂśli pada deszcz.
A poczujesz:
ZostaliÂśmy stworzeni do miÂłoÂści.

W ca³¹ naturê w topiona jest mi³oœÌ.
Trzeba mieĂŚ tylko otwarte oczy.

Bardziej od pieniĂŞdzy, potrzebujesz miÂłoÂści.
Mi³oœÌ to si³a nabywcza szczêœcia.

PrzyjaŸù i mi³oœÌ rozkwitaj¹ tam,
gdzie ludzie zatracaj¹ swoj¹ hardoœÌ,
ÂłagodniejÂą w swoich osÂądach, stajÂą siĂŞ delikatniejsi w sÂłowach
i w obcowaniu z innymi.

SzczĂŞÂścia nie musisz szukaĂŚ.
SzczĂŞÂście jest jak cieĂą:
pod¹¿a za tob¹, jeœli nawet o tym nie myœlisz.

TĂŞsknota za utraconym rajem jest wyryta w sercu czÂłowieka.

Ludzie sÂą nierozsÂądni, nielogiczni i zajĂŞci sobÂą,
Kochaj ich mimo to.
JeÂśli uczynisz coÂś dobrego, zarzucÂą ci egoizm i ukryte intencje.
CzyĂą dobro mimo to.
Jeœli ci siê uda, zyskasz fa³szywych przyjació³ i prawdziwych wrogów.
Staraj siĂŞ mimo to.
Dobro, ktĂłre czynisz, jutro zostanie zapomniane.
CzyĂą dobro mimo to.
UczciwoœÌ i otwartoœÌ wystawi¹ ciê na ciosy.
BÂądÂź mimo to uczciwy i otwarty.
To, co zbudowaÂłeÂś wysiÂłkiem wielu lat,
moÂże przez jednÂą noc lec w gruzach.
Buduj mimo to.
Twoja pomoc jest naprawdĂŞ potrzebna.
Ale kiedy bĂŞdziesz pomagaÂł ludziom, oni mogÂą ciĂŞ zaatakowaĂŚ.
Pomagaj mimo to.
Daj Âświatu z siebie wszystko, a wybijÂą ci zĂŞby.
Mimo to dawaj Âświatu z siebie wszystko.
(Matka Teresa)

Powinno siĂŞ przynajmniej raz dziennie
przeczytaĂŚ jakiÂś Âładny wiersz,
zobaczyĂŚ piĂŞkny obraz,
posÂłuchaĂŚ przyjemnej piosenki
lub porozmawiaĂŚ
z najlepszym przyjacielem.
W ten sposĂłb budujemy
piĂŞkniejszÂą, bardziej wartoÂściowÂą
czêœÌ naszego istnienia.

(Heinrich von Kleist)

Dlaczego spoglÂądasz zawsze
w tÂą drugÂą stronĂŞ?
Dlaczego ciÂągle myÂślisz,
Âże inni majÂą wiĂŞcej szczĂŞÂścia?
Tak Âłatwo twierdzisz,
Âże innym siĂŞ powodzi o wiele lepiej ...
Ten drugi brzeg wydaje ci siĂŞ zawsze piĂŞkniejszy.
MoÂże dlatego, Âże jest od ciebie oddalony,
a ty patrzysz, jak skamieniaÂły,
zauroczony tym piĂŞknym widokiem.

Czy przyszÂło ci kiedyÂś na myÂśl,
Âże na tym drugim brzegu inni
takÂże na ciebie patrzÂą i sÂądzÂą,
Âże to ty masz wiĂŞcej szczĂŞÂścia?
Oni te¿ zauwa¿aj¹ wy³¹cznie
twojÂą lukrowanÂą stronĂŞ.
Mniejszych i wiĂŞkszych trosk,
i kÂłopotĂłw nie znajÂą.
SzczĂŞÂście nie leÂży na drugim brzegu.
Twoje szczĂŞÂście znajduje siĂŞ w Tobie.

Nie gadaj tyle. Nie mĂłw bez koĂąca, co myÂślisz,
co uwaÂżasz, co twierdzisz, co
chciaÂłbyÂś, coÂś juÂż zrobiÂł, jakie masz plany, zamiary,
nadzieje, perspektywy, szanse,
z czym siĂŞ nie zgadzasz, czemu siĂŞ sprzeciwiasz,
czego nie chcesz, przeciwko czemu
protestujesz - w ciÂągÂłej obawie, Âże ktoÂś moÂże
nie wiedzieĂŚ o tobie czegoÂś bardzo
waÂżnego, w ciÂągÂłej obawie, Âże inni mogÂą ciĂŞ
przesÂłoniĂŚ. Nie mĂłw tyle.
Zamilcz, bo bĂŞdziesz jak pusty plac targowy,
po ktĂłrym wiatr rozrzuca Âśmieci.
Uspokój siê, ¿ebyœ móg³ odnaleŸÌ siebie.
(ks. MaliĂąski)

ChoĂŚbyÂśmy caÂły Âświat przemierzyli
w poszukiwaniu PiĂŞkna,
nie znajdziemy go nigdzie,
jeÂśli nie nosimy go w sobie...
(Ralph Waldo Emerson)

Masz szczêœcie- jesteœ cz³owiekiem. Ró¿a jest
piĂŞkna, ale nie wie dlaczego i dla kogo jest piĂŞkna.
(Michel Quoist)


Kiedy jesteÂście szczĂŞÂśliwi,
spójrzcie w g³¹b waszych serc,
a odkryjecie, Âże tylko to, co sprawiÂło wam bĂłl,
teraz sprawia radoœÌ.
(Gibran Kahlil Gibran)

Nie rezygnuj z nadziei,
nie daj siê ponieœÌ rozpaczy
z powodu tego, co siĂŞ staÂło.
OpÂłakiwanie tego, co nie wrĂłci,
co zostaÂło stracone bezpowrotnie,
jest najgorsza z ludzkich sÂłaboÂści.
(Gibran Kahilil Gibran)

BudzÂąc siĂŞ rano, pomyÂśl jaki to wspaniaÂły skarb ÂżyĂŚ,
oddychaĂŚ i mĂłc siĂŞ radowaĂŚ.
(Marek Aureliusz)

G³êboki upadek prowadzi czêsto
Do wielkiego szczĂŞÂścia.
(Johan Wolfgang Goethe)

Kto mniema, i¿ zdo³a obejœÌ siê bez ca³ego œwiata,
myli siĂŞ bardzo; ale kto mniema,
¿e œwiat nie mo¿e obejœÌ siê bez niego,
myli siĂŞ jeszcze bardziej.

Na Âświecie jest rzeczy tyle,
Âże moÂżna peÂłnymi garÂściami je braĂŚ,
lecz za nim coÂś weÂźmiesz,
zastanĂłw siĂŞ chwilĂŞ,
bo powiedzÂą Ci pÂłaĂŚ

ÂŚmiejÂąc siĂŞ ryzykujesz, Âże wezmÂą ciĂŞ za gÂłupka.
P³acz¹c ryzykujesz ckliwoœÌ i czu³ostkowoœÌ.
WyciÂągajÂąc rĂŞkĂŞ ryzykujesz zaangaÂżowanie.
ZdradzajÂąc uczucia ryzykujesz odkrycie siebie.
MĂłwiÂąc o swoich marzeniach ryzykujesz poniÂżenie.
MiÂłoÂściÂą ryzykujesz odrzucenie.
ÂŻyciem - ÂśmierĂŚ.
NadziejÂą - niespeÂłnienie.
Podejmowaniem prĂłb - niepowodzenie.
Musimy ryzykowaĂŚ.
NajwiĂŞkszym niebezpieczeĂąstwem jest
nieryzykowanie niczego.
Dla tych, ktĂłrzy nic nie ryzykujÂą,
nie robiÂą, nie majÂą - przeznaczone jest nic.
(Anonim.)

Ludzie z twojej planety - powiedzia³ Ma³y Ksi¹¿ê
- hodujÂą piĂŞĂŚ tysiĂŞcy ró¿ w jedyny ogrodzie. 

Amisze..

Na przestrzeni naszego, wieku.. XIX.
spotka³am siê z ró¿nicami miêdzy od³amami religijnymi jak i spo³ecznymi..
jednak mi to nie przeszkadza poniewaÂż wierzĂŞ w swojÂą kolebkĂŞ OjczystÂą..
Jakim, Jest, Polski Kraj..

RoÂżnicĂŞ w naszym zawodzie Âżyciowym. To walka o narodowe myÂślenie w ÂśrĂłd naszych, RodakĂłw..
Zaczynaj¹c od moich krewnych mogê powiedzieÌ, ¿e równie walecznie walczyli i wspó³pracowali..
tylko w wspó³czeœni, za bardzo umiej¹ obracaÌ w ¿art i kpinê..
OdÂłam Religijnych przodkĂłw. Pokazali mi jak istotny jest dla mnie=  kraj.. I jak przystaÂło na prawdziwego Polaka..

ZaleÂży mi na tym kraju..
Tak bardzo, Âże gdyby wybucha kolejna Wojna to bym na niÂą poszÂła .
Jestem prawdziwym PatriotÂą Polskim z krwi i prawdziwych koÂści..
 ...
ÂŻyjemy po StarkiewiczĂłw, MickiewiczĂłw czy Zió³kowskich oraz Rembowskich= My Âżyjemy-   dopiero 100 czy 3000 lat, to zaleÂży o przeÂłomie w dekadzie od  X = do XIX ...
MyÂślĂŞ, Âże trzeba pamiĂŞtaĂŚ o naszych przodkach.
PoniewaÂż, kaÂżde z naszych pokoleĂą, Âżyje tak trochĂŞ, w Âświetle historii.., i dla historii..

Nasze Âżycie nie tylko polega  o dbanie o pieniÂądze czy Âżywienie, LECZ NA Wychowaniu ludzi.. ..
tylko o czymÂś duÂżo =  wiĂŞcej..
o ksztaÂłceniu naszego = ducha Historii..
Jestem Âświadomowa swojego wyboru..
i wiem o co chcĂŞ walczyĂŚ dla nastĂŞpcĂłw, naszych..
Moja krew i moje Âżycie naleÂży do niej..
Wyrastaj¹ dla mnie do rangi Idea³ów.. i Idoli..
Âżyjemy i wrastamy z dnia na dzieĂą w tÂą OjczyznĂŞ jak drzewo w PolskÂą ZiemiĂŞ, i kaÂżdego dnia pomimo - Âże jesteÂśmy =   nie Âświadomi swoich decyzji pracujemy, dla NastĂŞpnego..
Amiszowie pokazali mi Âże tak wÂłaÂśnie jest, i moÂżna jeszcze nie zwariowaĂŚ w tym dzikiej DÂŻUNGLI ÂŚWIATA.

tak, W£A¦NIE MY¦LÊ I CZUJÊ ROBIÊ TO WYLOCZNIE DLA DZIECI ¦WIATA.
PONIEWAÂŻ, JEDNA JEST ZIEMIA I JEDNA JEST Ziemia..
Nasza Ojczyzna Europejska i Âświata.. 
KaÂżde dziecko marzy tylko o jednym o bezpiecznej Ziemi..
i Âświata bez Âżadnych mentalnych granic= bez graniczenie kocha = Âświat.  .. 
Bo myÂślĂŞ, Âże to dar od nieba i od Boga...
A my jesteÂśmy,  maÂłymi goœÌmi u niego...,
A przede wszystkim  to 
Ksi¹¿ki mi, pokaza³y i moje, niezwyk³e ¿ycie. .

MogĂŞ powiedzieĂŚ, Âże radio Bez Barier to moje najpiĂŞkniejsze i bardzo wyczekane radio... . Zapraszam DJ Bejkerek87.

http://www.sposĂłbnaÂżycie.pl/352.html = Tv INTERNETOWE O NAS.... warto Polecam..

Amen... dla wszystkich co zmarli = Spoczywajcie w Pokoju....

   Czy moÂżna ÂżyĂŚ bez cierpienia? JakÂą odgrywa ono role Âżyciu?
 
   ÂŚwiat zostaÂł tak stworzony , Âże nieod³¹cznÂą jego czĂŞÂściÂą, tuÂż obok radoÂści, jest cierpienie. Nie byÂło go na samym poczÂątku, w biblijnym ogrodzie Eden, ale byÂł to bardzo krĂłtki etap w dziejach ludzkoÂści. Pierwsi ludzie, ktĂłrych BĂłg stworzyÂł na Obraz i PodobieĂąstwo swoje rĂłwnieÂż doÂświadczyli cierpienia. MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże cierpienie towarzyszy ludziom od samego poczÂątku aÂż do teraz.
WierzÂący pytajÂą od wiekĂłw, dlaczego dobry StwĂłrca pozwala na bolesne doÂświadczenia. NiewierzÂący rĂłwnieÂż zadajÂą sobie te pytania o ich sens. Wiec teraz ja sprĂłbuje odpowiedzieĂŚ na podanÂą przez siebie hipotezĂŞ.:” Czy moÂżna ÂżyĂŚ bez cierpienia.?”Mam jeden archetyp ze Starego Testamentu o cierpiÂącym czÂłowieku, ktĂłrym jest biblijny Hiob, maÂż niemal doskonaÂły, szczery, bojÂący siĂŞ Boga, odstĂŞpujÂący od zÂłego, zamoÂżny, otoczony licznÂą rodzinÂą za ktĂłrÂą dziĂŞkowaÂł Bogu. ChodÂź w pewnym momencie jego Âżycie tak piĂŞkne i szczĂŞÂśliwe staje siĂŞ peÂłnym obrazem cierpienia, ktĂłre moÂże kaÂżdego czÂłowieka spotkaĂŚ. BĂłg zesÂłaÂł naĂą TrÂąd, utratĂŞ najbliÂższych i majÂątku. Mimo to Hiob nie zaparÂł siĂŞ Boga, zachowaÂł swojÂą godnoœÌ. ZniĂłsÂł wszystko cierpliwie, nie tracÂąc wiary w boskie wyroki. W nagrodĂŞ odzyskaÂł zdrowie, majÂątek, obdarzony zostaÂł nowym potomstwem. NastĂŞpnie w Nowy Testament opisuje cierpienie Chrystusa za grzechy wszystkich ludzi. Religia o cierpieniu Syna BoÂżego – Odkupiciela ludzkoÂści nadaÂła g³êboki sens i najwyÂższÂą wartoœÌ. Znosi on straszliwe cierpienia – jest biczowany, poniÂżany, dÂźwiga krzyÂż, na ktĂłrym potem dÂługo umiera. Jego cierpienie ma jednak moc  zbawczÂą. Cierpienie moÂże rĂłwnieÂż wzbogacaĂŚ miÂłoœÌ – pozwala g³êbiej czuĂŚ i rozumieĂŚ. Odkrywa zupeÂłnie inne horyzonty, utwierdza ludzi w miÂłoÂści i sprawia, Âże stajÂą siĂŞ silniejsi. SÂą w stanie przetrwaĂŚ coraz wiĂŞcej, pokonaĂŚ przeciwnoÂści losu, ktĂłre stajÂą im na drodze,  uzmysÂławiajÂą sobie g³êbiĂŞ swoich uczuĂŚ a cierpienie zbliÂża ich do siebie. „ZachciaÂło mu siĂŞ szczĂŞÂścia, zachciaÂło mu siĂŞ prawdy, zachciaÂło mu siĂŞ wiecznoÂści, patrzcie go!” pisze WisÂława Szymborska .
   To chyba jedyna prawda, jakÂą bez wÂątpienia moÂżna wygÂłosiĂŚ o czÂłowieku. KaÂżdy z nas czegoÂś pragnie, szuka. Cierpi nie mogÂąc speÂłniĂŚ swoich kolejnych planĂłw i d¹¿eĂą. Kiedy jednak juÂż do czegoÂś dojdzie, nagle zaczyna chcieĂŚ czegoÂś wiĂŞcej i wiĂŞcej... Wtedy znĂłw cierpi – i tak bez koĂąca. Cierpienie i bĂłl, to nieroz³¹czny element Âżycia kaÂżdego z nas. Kiedy nie jesteÂśmy absolutnie szczĂŞÂśliwi – cierpimy. Nie znamy „zÂłotego Âśrodka”. A moÂże po prostu nie potrafimy odnaleŸÌ szczĂŞÂścia, ktĂłre jest tuÂż obok nas?
----------------
Co myÂślicie o tym...