CzesÂław Niemen-Dziwny Jest Ten Âświat...

Autor przebojĂłw: "Dziwny jest ten Âświat", "Czy mnie jeszcze pamiĂŞtasz", "Pod papugami". KomponowaÂł teÂż muzykĂŞ teatralnÂą i filmowÂą, miĂŞdzy innymi do filmu "Wesele" Andrzeja Wajdy.

W swoich utworach wykorzystywaÂł teksty poetĂłw romantycznych: Cypriana Kamila Norwida, Adama Asnyka, Kazimierza Przerwy-Tetmajera.

Do 1967 roku byÂł czÂłonkiem Niebiesko - Czarnych, pĂłÂźniej kierowaÂł wÂłasnymi zespoÂłami: Akwarele, Niemen - Enigamtic oraz Grupa Niemen. WystĂŞpowaÂł teÂż jako solista PoczÂąwszy od festiwalu w Opolu w 1967 roku Niemen byÂł idolem mÂłodzieÂżowej publicznoÂści.

Przez 17 lat, od 1964 do 1980 roku, byÂł uznawany za najpopularniejszego i najlepszego wokalistĂŞ w kraju w ankietach pism muzycznych "Jazz" i "Non Stop". Zawsze kreowaÂł oryginalnie wizualnie postacie - raz byÂł to gĂłralski koÂżuszek, innym razem kwiecista hipisowska koszula. W latach 60. przez Ăłwczesne media byÂł postrzegany jako synonim czegoÂś zÂłego. ZnosiÂł to spokojnie.

W 1999 roku zostaÂł wybrany wykonawcÂą wszechczasĂłw w plebiscycie "Polityki". Radiowa TrĂłjka uhonorowaÂła go "Supermateuszem", nagrodÂą imienia Mateusza ÂŚwiĂŞcickiego za zasÂługi dla kultury. W 1974 roku zostaÂł odznaczony ZÂłotym KrzyÂżem ZasÂługi. DostaÂł teÂż nagrodĂŞ I Stopnia Prezesa Rady MinistrĂłw za twĂłrcze osiÂągniĂŞcia w dziedzinie kompozycji i interpretacji. PrzeÂłomowym momentem w karierze Niemena byÂł wystĂŞp z Akwarelami na V Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Za wykonanie piosenki "Dziwny jest ten Âświat" zdobyÂł nagrodĂŞ specjalnÂą PrzewodniczÂącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji.

W 1963 roku jego pierwsza kompozycja "Wiem, Âże nie wrĂłcisz" odniosÂła wielki sukces na koncertach w paryskiej Olimpii. Kolejnym sukcesem staÂł siĂŞ utwĂłr "Czy mnie jeszcze pamiĂŞtasz", ktĂłry w grudniu 1964 roku z wÂłasnym tekstem nagraÂła Marlena Dietrich. Do koĂąca lat osiemdziesiÂątych Niemen braÂł udziaÂł w wielu imprezach muzycznych i festiwalach beatowych, rockowych i jazzowych w Polsce i na Âświecie. KoncertowaÂł i odnosiÂł sukcesy miĂŞdzy innymi we Francji, WÂłoszech, NRD, RFN, Indiach i Stanach Zjednoczonych.

W pĂłÂźniejszym okresie artysta rzadko wystĂŞpowaÂł, rzadko teÂż nagrywaÂł. SkoncentrowaÂł siĂŞ na pracy we wÂłasnym studiu muzycznym. W swoich kompozycjach chĂŞtnie wykorzystywaÂł instrumenty elektroniczne i syntezatory. Na muzykĂŞ mÂłodego pokolenia Niemen patrzyÂł z rezerwÂą. "Dzisiaj wydaje siĂŞ, Âże nie trzeba mieĂŚ Âżadnego pojĂŞcia o Âśpiewaniu, Âżeby ÂśpiewaĂŚ. Rynek zachÂłysnÂąÂł siĂŞ czymÂś, co jest jednÂą, wielkÂą balangÂą. ZapanowaÂła plÂąsomania, w takt fokstrota na cztery. I kaÂżda prĂłba odejÂścia, szczegĂłlnie w tekstach, od tematu damsko-mĂŞskiego jest nie do przeskoczenia, poniewaÂż media odmawiajÂą publikacji" - mĂłwiÂł artysta podczas jednego z wywiadĂłw.

OprĂłcz muzyki Niemen tworzyÂł teÂż prace plastyczne. RysowaÂł od dziecka, pĂłÂźniej szczegĂłlnie zainteresowaÂła go grafika komputerowa. W 2001 roku przeznaczyÂł czĂŞÂśĂŚ swoich prac na licytacjĂŞ. DochĂłd z aukcji zostaÂł przeznaczony dla Polskiej Akcji Humanitarnej na kupno sprzĂŞtu edukacyjnego dla szkĂłÂł na Litwie. CzesÂław Niemen zachowywaÂł dystans do nazwy "grafika komputerowa" i wolaÂł mĂłwiĂŚ o wydrukach cyfrowych. A tak naprawdĂŞ traktowaÂł swoje prace jako malarskie obrazy, tyle Âże powstaÂłe nie w tradycyjnej technice, lecz przy uÂżyciu komputera. Jego zainteresowanie sztukÂą od dawna towarzyszyÂło muzyce. - Nie tylko magia dÂźwiĂŞkĂłw, ale i Âświat ksztaÂłtĂłw i kolorĂłw oddziaÂływaÂły na mojÂą psychikĂŞ juÂż we wczesnym dzieciĂąstwie - mĂłwiÂł. - Do rysunku wrĂłciÂłem przy okazji projektowania okÂładek swoich pÂłyt. W 1972 roku zrezygnowaÂłem ze stosowanych dotÂąd stylizowanych fotografii na rzecz ilustracji. Wtedy to na pierwszej stronie okÂładki podwĂłjnego albumu "Marionetki" i "Requiem dla van Go- gha" umieÂściÂłem namalowany flamastrami i oÂłĂłwkami obrazek pt. "Sariusz" - opowiadaÂł artysta. Jeszcze w latach 70. Niemen namalowaÂł obraz "Oda do Venus" (ktĂłry znalazÂł siĂŞ wewnÂątrz koperty albumu "Idee Fixe") oraz "Katharsis" (podczas nagrywania pÂłyty "Mourner?s Rhapsody" w Nowym Jorku). Od kilku lat tworzyÂł przewaÂżnie obrazy komputerowe, ktĂłre prezentowaÂł w pismach "Tylko Rock" i "Tygodniku SolidarnoÂśĂŚ". Prace powstaÂły w wiĂŞkszoÂści niezaleÂżnie od muzyki.

Przez dekady byÂł odporny na upÂływ czasu i dziejowe zmiany. W ostatnich latatch praktycznie nie wychodziÂł z domu. GraÂł, malowaÂł, uprawiaÂł sport, wegetarianian, nie piÂł i nie paliÂł od lat. W domu wyglÂądaÂł zupeÂłnie inaczej niÂż na zdjĂŞciach i w telewizji.

CzesÂław Niemen byÂł wielokrotnie wyrĂłÂżniany. W 1974 roku zostaÂł odznaczony ZÂłotym KrzyÂżem ZasÂługi. DostaÂł teÂż nagrodĂŞ I stopnia Prezesa Rady MinistrĂłw za twĂłrcze osiÂągniĂŞcia w dziedzinie kompozycji i interpretacji. Od 1964 do 1980 roku, byÂł uznawany za najpopularniejszego i najlepszego wokalistĂŞ w kraju w ankietach pism muzycznych "Jazz" i "Non Stop". W 1999 roku zostaÂł wybrany wykonawcÂą wszechczasĂłw w plebiscycie "Polityki". Radiowa TrĂłjka uhonorowaÂła go "Supermateuszem", nagrodÂą imienia Mateusza ÂŚwiĂŞcickiego za zasÂługi dla kultury.

CzesÂław Wydrzycki urodziÂł siĂŞ 16 lutego 1939 roku w Wasiliszkach Starych koÂło NowogrĂłdka jako CzesÂław Wydrzycki. Jego pseudonim artystyczny wymyÂśliÂła Âżona. Niemen byÂł repatriantem z BiaÂłorusi. Przez wiele lat staraÂł siĂŞ u wÂładz radzieckich o pozwolenie na przyjazd do Polski. Tam ÂżyÂł w biedzie, tu, kiedy przybyÂł, rĂłwnieÂż ÂżyÂł w nĂŞdzy. MoÂże dlatego postanowiÂł pokazaĂŚ Polsce, Âże nie przyjĂŞÂła byle kogo.