[jerychiasz]

NaboÂżeĂąstwo "Gorzkie ÂŻale"




CzêœÌ 3 odprawia siê w III Niedzielê Wielkiego Postu i w Niedzielê Palmow¹.

ZACHÊTA (Pobudka)

   1. Gorzkie Âżale przybywajcie,
       Serca nasze przenikajcie.

   2. RozpÂłyĂącie siĂŞ, me Âźrenice,
       Toczcie smutnych Âłez krynice.

   3. SÂłoĂące, gwiazdy omdlewajÂą,
       ÂŻaÂłobÂą siĂŞ pokrywajÂą.

   4. PÂłaczÂą rzewnie AnioÂłowie,
      A któ¿ ÂżaÂłoœÌ ich wypowie?

   5. Opoki siĂŞ twarde krajÂą,
       Z grobĂłw umarli powstajÂą.

   6. Có¿ jest, pytam, co siĂŞ dzieje?
       Wszystko stworzenie truchleje!

   7. Na bĂłl mĂŞki Chrystusowej
       ÂŻal przejmuje bez wymowy.

   8. Uderz, Jezu, bez odwÂłoki
       W twarde serc naszych opoki!

   9. Jezu mĂłj, we krwi ran swoich
       Obmyj duszĂŞ z grzechĂłw moich!

  10. UpaÂł serca swego chÂłodzĂŞ,
       Gdy w przepaœÌ mĂŞki Twej wchodzĂŞ.

INTENCJA

W tej ostatniej czêœci bêdziemy rozwa¿ali, co Pan Jezus wycierpia³ od chwili ukoronowania a¿ do ciê¿kiego skonania na krzy¿u. Te bluŸnierstwa, zel¿ywoœci i zniewagi, jakie Mu wyrz¹dzano, ofiarujemy za grzeszników zatwardzia³ych, aby Zbawiciel pobudzi³ ich serca zb³¹kane do pokuty i prawdziwej ¿ycia poprawy oraz za dusze w czyœÌcu cierpi¹ce, aby im litoœciwy Jezus krwi¹ swoj¹ œwiêt¹ ogieù zagasi³; prosimy nadto, by i nam wyjedna³ na godzinê œmierci skruchê za grzechy i szczêœliwe w ³asce Bo¿ej wytrwanie.

HYMN

   1. Duszo oziĂŞbÂła, czemu nie gorejesz?
       Serce me, czemu caÂłe nie truchlejesz?
       Toczy twĂłj Jezus z ognistej miÂłoÂści
       Krew w obfitoÂści.

   2. OgieĂą miÂłoÂści, gdy Go tak rozpala,
       Sromotne drzewo na ramiona zwala;
       Zemdlony Jezus pod krzyÂżem uklĂŞka,
       JĂŞczy i stĂŞka.

   3. Okrutnym katom posÂłuszny siĂŞ staje,
       RĂŞce i nogi przebiĂŚ sobie daje,
       Wisi na krzyÂżu, bĂłl ponosi srogi
       Nasz Zbawca drogi!

   4. O sÂłodkie drzewo, spuœÌ¿e nam juÂż CiaÂło,
       Aby na tobie dÂłuÂżej nie wisiaÂło!
       My je uczciwie w grobie poÂłoÂżymy,
       PÂłacz uczynimy.

   5. Oby siĂŞ serce we Âłzy rozpÂływaÂło,
       ÂŻe CiĂŞ, mĂłj Jezu, sproÂśnie obraÂżaÂło!
       ÂŻal mi, ach, Âżal mi ciĂŞÂżkich moich zÂłoÂści,
       Dla Twej miÂłoÂści!

   6. Niech Ci, mĂłj Jezu, czeœÌ bĂŞdzie w wiecznoÂści
       Za Twe obelgi, mĂŞki, zelÂżywoÂści,
       KtĂłreÂś ochotnie, Syn Boga jedyny,
       CierpiaÂł bez winy!

LAMENT DUSZY NAD CIERPIÂĄCYM JEZUSEM

   1. Jezu, od pospĂłlstwa niezboÂżnie
       Jako zÂłoczyĂąca z Âłotry porĂłwnany,
       Jezu mĂłj kochany!

   2. Jezu, przez PiÂłata niesÂłusznie
       Na ÂśmierĂŚ krzyÂżowÂą za ludzi skazany,
       Jezu mĂłj kochany!

   3. Jezu, srogim krzyÂża ciĂŞÂżarem
       Na kalwaryjskiej drodze zmordowany,
       Jezu mĂłj kochany!

   4. Jezu, do sromotnego drzewa
       PrzytĂŞpionymi gwoÂźdÂźmi przykowany,
       Jezu mĂłj kochany!

   5. Jezu, jawnie poÂśrĂłd dwu ÂłotrĂłw
       Na drzewie haĂąby ukrzyÂżowany,
       Jezu mĂłj kochany!

   6. Jezu, od stojÂących wokoÂło
       I przechodzÂących szyderczo wyÂśmiany,
       Jezu mĂłj kochany!

   7. Jezu, bluÂźnierstwami od zÂłego,
       Wspó³wiszÂącego Âłotra wyszydzany,
       Jezu mĂłj kochany!

   8. Jezu, gorzkÂą ¿ó³ciÂą i octem
       W wielkim pragnieniu swoim napawany,
       Jezu mĂłj kochany!

   9. Jezu, w swej miÂłoÂści niezmiernej
       Jeszcze po Âśmierci w³óczniÂą przeorany,
       Jezu mĂłj kochany!

 10. Jezu, od JĂłzefa uczciwie
       I Nikodema w grobie pochowany,
       Jezu mĂłj kochany!

BÂądÂź pozdrowiony, bÂądÂź pochwalony,
Dla nas zmĂŞczony i krwiÂą zbroczony.
BÂądÂź uwielbiony! BÂądÂź wysÂławiony!
BoÂże nieskoĂączony!

ROZMOWA DUSZY Z MATKÂĄ BOLESNÂĄ

   1. Ach, Ja Matka boleÂściwa,
       Pod krzyÂżem stojĂŞ smutliwa,
       Serce ÂżaÂłoœÌ przejmuje.

   2. O Matko, niechaj prawdziwie,
       PatrzÂąc na krzyÂż ÂżaÂłoÂśliwie,
       PÂłaczĂŞ z TobÂą rzewliwie.

   3. JuÂżci, juÂż moje Kochanie
       Gotuje siĂŞ na skonanie!
       ToĂŚ i ja z Nim umieram!

   4. PragnĂŞ, Matko, zostaĂŚ z TobÂą,
       DzieliĂŚ siĂŞ TwojÂą ÂżaÂłobÂą
       ÂŚmierci Syna Twojego.

   5. Zamkn¹³ sÂłodkÂą Jezus mowĂŞ,
       JuÂż ku ziemi skÂłania gÂłowĂŞ,
       ÂŻegna juÂż MatkĂŞ swojÂą!

   6. O Maryjo, Ciebie proszĂŞ,
       Niech Jezusa rany noszĂŞ
       I serdecznie rozwaÂżam.

KtĂłryÂś za nas cierpiaÂł rany,
Jezu Chryste, zmiÂłuj siĂŞ nad nami!     (3 razy)

[jerychiasz]

NaboÂżeĂąstwo "Gorzkie ÂŻale"




CzêœÌ 2 odprawia siê w II i V Niedzielê Wielkiego Postu.

ZACHÊTA (Pobudka)

   1. Gorzkie Âżale przybywajcie,
       Serca nasze przenikajcie.

   2. RozpÂłyĂącie siĂŞ, me Âźrenice,
       Toczcie smutnych Âłez krynice.

   3. SÂłoĂące, gwiazdy omdlewajÂą,
       ÂŻaÂłobÂą siĂŞ pokrywajÂą.

   4. PÂłaczÂą rzewnie AnioÂłowie,
      A któ¿ ÂżaÂłoœÌ ich wypowie?

   5. Opoki siĂŞ twarde krajÂą,
       Z grobĂłw umarli powstajÂą.

   6. Có¿ jest, pytam, co siĂŞ dzieje?
       Wszystko stworzenie truchleje!

   7. Na bĂłl mĂŞki Chrystusowej
       ÂŻal przejmuje bez wymowy.

   8. Uderz, Jezu, bez odwÂłoki
       W twarde serc naszych opoki!

   9. Jezu mĂłj, we krwi ran swoich
       Obmyj duszĂŞ z grzechĂłw moich!

  10. UpaÂł serca swego chÂłodzĂŞ,
       Gdy w przepaœÌ mĂŞki Twej wchodzĂŞ.

INTENCJA

W drugiej czêœci rozmyœlania mêki Paùskiej bêdziemy rozwa¿ali, co Pan Jezus wycierpia³ od nies³usznego przed s¹dem oskar¿enia a¿ do okrutnego cierniem ukoronowania. Te zaœ rany, zniewagi i zel¿ywoœci temu¿ Jezusowi cierpi¹cemu ofiarujemy, prosz¹c Go o pomyœlnoœÌ dla Ojczyzny naszej, o pokój i zgodê dla wszystkich narodów, a dla siebie o odpuszczenie grzechów, oddalenie klêsk i nieszczêœÌ doczesnych, a szczególnie zarazy, g³odu, ognia i wojny.

HYMN

   1. Przypatrz siĂŞ, duszo, jak ciĂŞ BĂłg miÂłuje,
       Jako dla ciebie sobie nie folguje.
       PrzecieÂż Go bardziej, niÂż katowska, drĂŞczy,
       ZÂłoœÌ twoja mĂŞczy.

   2. Stoi przed sĂŞdziÂą Pan wszego stworzenia,
       Cichy Baranek, z wielkiego wzgardzenia;
       Dla biaÂłej szaty, ktĂłrÂą jest odziany,
       GÂłupim nazwany.

   3. Za moje zÂłoÂści grzbiet srodze biczujÂą;
       PĂłjdÂźmy, grzesznicy, oto nam gotujÂą
       Ze Krwi Jezusa dla serca ochÂłody
       ZdrĂłj Âżywej wody.

   4. Pycha Âświatowa niechaj, co chce, wró¿y,
       Co na swe skronie wije wieniec z ró¿y,
       W szkarÂłat na poÂśmiech, cierniem KrĂłl zraniony,
       Jest ozdobiony!

   5. Oby siĂŞ serce we Âłzy rozpÂływaÂło,
       ÂŻe CiĂŞ, mĂłj Jezu, sproÂśnie obraÂżaÂło!
       ÂŻal mi, ach, Âżal mi ciĂŞÂżkich moich zÂłoÂści,
       Dla Twej miÂłoÂści!

LAMENT DUSZY NAD CIERPIÂĄCYM JEZUSEM

   1. Jezu, od pospĂłlstwa niewinnie
       Jako Âłotr godzien Âśmierci obwoÂłany,
       Jezu mĂłj kochany!

   2. Jezu, od zÂłoÂśliwych mordercĂłw
       Po Âślicznej twarzy tak sproÂśnie zeplwany,
       Jezu mĂłj kochany!

   3. Jezu, pod przysiĂŞgÂą od Piotra
       Po trzykroĂŚ z wielkiej bojaÂźni zaprzany,
       Jezu mĂłj kochany!

   4. Jezu, od okrutnych oprawcĂłw
       Na sÂąd PiÂłata, jak zabĂłjca szarpany,
       Jezu mĂłj kochany!

   5. Jezu, od Heroda i dworzan,
       KrĂłlu niebieski, zelÂżywie wyÂśmiany,
       Jezu mĂłj kochany!

   6. Jezu, w bia³¹ szatĂŞ szydersko
       Na wiĂŞkszy poÂśmiech i haĂąbĂŞ ubrany,
       Jezu mĂłj kochany!

   7. Jezu, u kamiennego sÂłupa
       NiemiÂłosiernie biczmi wysmagany,
       Jezu mĂłj kochany!

   8. Jezu, przez szyderstwo okrutne
       Cierniowym wieĂącem ukoronowany,
       Jezu mĂłj kochany!

   9. Jezu, od ÂżoÂłnierzy niegodnie
       Na poÂśmiewisko purpurÂą odziany,
       Jezu mĂłj kochany!

 10. Jezu, trzcinÂą po gÂłowie bity,
       KrĂłlu boleÂści, przez lud wyszydzany,
       Jezu mĂłj kochany!

BÂądÂź pozdrowiony, bÂądÂź pochwalony,
Dla nas zelÂżony, wszystek wykrwawiony.
BÂądÂź uwielbiony! BÂądÂź wysÂławiony!
BoÂże nieskoĂączony!

ROZMOWA DUSZY Z MATKÂĄ BOLESNÂĄ

   1. Ach, widzĂŞ Syna mojego
       Przy sÂłupie obnaÂżonego,
       RĂłzgami zsieczonego!

   2. ÂŚwiĂŞta Panno, uproÂś dla mnie,
       Bym ran Syna Twego znamiĂŞ
       MiaÂł na sercu wyryte!

   3. Ach, widzĂŞ jako niezmiernie
       Ostre gÂłowĂŞ rani ciernie!
       Dusza moja ustaje!

   4. O Maryjo, Syna swego,
       Ostrym cierniem zranionego,
       PodzielÂże ze mnÂą mĂŞkĂŞ!

   5. Obym ja, Matka strapiona,
       MogÂła na swoje ramiona
       ZÂłoÂżyĂŚ krzyÂż TwĂłj, Synu mĂłj!

   6. ProszĂŞ, o Panno jedyna,
       Niechaj krzyÂż Twojego Syna
       Zawsze w sercu swym noszĂŞ!

KtĂłryÂś za nas cierpiaÂł rany,
Jezu Chryste, zmiÂłuj siĂŞ nad nami!     (3 razy)

[jerychiasz]

NaboÂżeĂąstwo "Gorzkie ÂŻale"
CzêœÌ 1 odprawia siê w I i IV Niedzielê Wielkiego Postu.

ZACHÊTA (Pobudka)

   1. Gorzkie Âżale przybywajcie,
       Serca nasze przenikajcie.

   2. RozpÂłyĂącie siĂŞ, me Âźrenice,
       Toczcie smutnych Âłez krynice.

   3. SÂłoĂące, gwiazdy omdlewajÂą,
       ÂŻaÂłobÂą siĂŞ pokrywajÂą.

   4. PÂłaczÂą rzewnie AnioÂłowie,
      A któ¿ ÂżaÂłoœÌ ich wypowie?

   5. Opoki siĂŞ twarde krajÂą,
       Z grobĂłw umarli powstajÂą.

   6. Có¿ jest, pytam, co siĂŞ dzieje?
       Wszystko stworzenie truchleje!

   7. Na bĂłl mĂŞki Chrystusowej
       ÂŻal przejmuje bez wymowy.

   8. Uderz, Jezu, bez odwÂłoki
       W twarde serc naszych opoki!

   9. Jezu mĂłj, we krwi ran swoich
       Obmyj duszĂŞ z grzechĂłw moich!

  10. UpaÂł serca swego chÂłodzĂŞ,
       Gdy w przepaœÌ mĂŞki Twej wchodzĂŞ.

INTENCJA

Przy pomocy Âłaski BoÂżej przystĂŞpujemy do rozwaÂżania mĂŞki Pana naszego Jezusa Chrystusa.
OfiarowaÌ j¹ bêdziemy Ojcu niebieskiemu na czeœÌ i chwa³ê Jego Boskiego Majestatu, pokornie Mu dziêkuj¹c za wielk¹ i niepojêt¹ mi³oœÌ ku rodzajowi ludzkiemu, i¿ raczy³ zes³aÌ Syna swego, aby za nas wycierpia³ okrutne mêki i œmierÌ podj¹³ krzy¿ow¹. To rozmyœlanie ofiarujemy równie¿ ku czci Najœwiêtszej Maryi Panny, Matki Bolesnej, oraz ku uczczeniu Œwiêtych Paùskich, którzy wyró¿niali siê nabo¿eùstwem ku Mêce Chrystusowej.
W pierwszej czêœci bêdziemy rozwa¿ali, co Pan Jezus wycierpia³ od modlitwy w Ogrójcu a¿ do nies³usznego przed s¹dem oskar¿enia. Te zniewagi i zel¿ywoœci temu¿ Panu, za nas bolej¹cemu, ofiarujemy za Koœció³ œwiêty katolicki, za najwy¿szego Pasterza z ca³ym duchowieùstwem, nadto za nieprzyjació³ krzy¿a Chrystusowego i wszystkich niewiernych, aby im Pan Bóg da³ ³askê nawrócenia i opamiêtania.

HYMN

   1. ÂŻal duszĂŞ Âściska, serce boleœÌ czuje,
      Gdy sÂłodki Jezus na ÂśmierĂŚ siĂŞ gotuje;
      KlĂŞczy w OgrĂłjcu, gdy krwawy pot leje,
      Me serce mdleje.

   2. Pana ÂświĂŞtoÂści uczeĂą zÂły caÂłuje,
      ÂŻoÂłnierz okrutny powrozmi krĂŞpuje!
      Jezus tym wiĂŞzom dla nas siĂŞ poddaje,
      Na ÂśmierĂŚ wydaje.

   3. Bije, popycha tÂłum nieposkromiony,
      NielitoÂściwie z tej i owej strony,
      Za wÂłosy targa: znosi w cierpliwoÂści
      KrĂłl z wysokoÂści.

   4. ZsiniaÂłe przedtem krwiÂą zachodzÂą usta,
      Gdy zbrojnÂą ÂżoÂłnierz rĂŞkawicÂą chlusta;
      Wnet siĂŞ zmieniÂło w pÂłaczliwe wzdychanie
      Serca kochanie.

   5. Oby siĂŞ serce we Âłzy rozpÂływaÂło,
      ÂŻe CiĂŞ, mĂłj Jezu, sproÂśnie obraÂżaÂło!
      ÂŻal mi, ach, Âżal mi ciĂŞÂżkich moich zÂłoÂści
      Dla Twej miÂłoÂści!

LAMENT DUSZY NAD CIERPIÂĄCYM JEZUSEM

   1. Jezu, na zabicie okrutne,
       Cichy Baranku od wrogĂłw szukany,
       Jezu mĂłj kochany!

   2. Jezu, za trzydzieÂści srebrnikĂłw
       Od niewdziĂŞcznego ucznia zaprzedany,
       Jezu mĂłj kochany!

   3. Jezu, w ciĂŞÂżkim smutku ÂżaÂłoÂściÂą,
       JakoÂś sam wyznaÂł, przed ÂśmierciÂą nĂŞkany,
       Jezu mĂłj kochany!

   4. Jezu, na modlitwie w OgrĂłjcu
       Strumieniem potu krwawego zalany,
       Jezu mĂłj kochany!

   5. Jezu, caÂłowaniem zdradliwym
       Od niegodnego Judasza wydany,
       Jezu mĂłj kochany!

   6. Jezu, powrozami grubymi
       Od swawolnego ÂżoÂłdactwa zwiÂązany,
       Jezu mĂłj kochany!

   7. Jezu, od pospĂłlstwa zelÂżywie
       Przed Annaszowym sÂądem zniewaÂżany,
       Jezu mĂłj kochany!

   8. Jezu, przez ulice sromotnie
       Przed sÂąd Kajfasza za wÂłosy targany,
       Jezu mĂłj kochany!

   9. Jezu, od Malchusa srogiego
       RĂŞkÂą zbrodniczÂą wypoliczkowany,
       Jezu mĂłj kochany!

 10. Jezu, od faÂłszywych dwĂłch ÂświadkĂłw
       Za zwodziciela niesÂłusznie podany,
       Jezu mĂłj kochany!

BÂądÂź pozdrowiony, bÂądÂź pochwalony,
Dla nas zelÂżony i pohaĂąbiony.
BÂądÂź uwielbiony! BÂądÂź wysÂławiony!
BoÂże nieskoĂączony!

ROZMOWA DUSZY Z MATKÂĄ BOLESNÂĄ

   1. Ach! Ja Matka tak ÂżaÂłosna!
       BoleœÌ mnie Âściska nieznoÂśna.
       Miecz me serce przenika.

   2. CzemuÂś, Matko ukochana,
       CiĂŞÂżko na sercu stroskana?
       Czemu wszystka truchlejesz?

   3. Co miĂŞ pytasz? Wszystkam w mdÂłoÂści,
       MĂłwiĂŚ nie mogĂŞ z ÂżaÂłoÂści,
       Krew mi serce zalewa.

   4. Powiedz mi, o Panno moja,
       Czemu blednieje twarz Twoja?
       Czemu gorzkie Âłzy lejesz?

   5. WidzĂŞ, Âże Syn ukochany
       W OgrĂłjcu caÂły zalany
       Potu krwawym potokiem.

   6. O Matko, ÂźrĂłdÂło miÂłoÂści,
       Niech czujĂŞ gwaÂłt Twej ÂżaÂłoÂści!
       DozwĂłl mi z sobÂą pÂłakaĂŚ.

KtĂłryÂś za nas cierpiaÂł rany,
Jezu Chryste, zmiÂłuj siĂŞ nad nami!     (3 razy)