bejkerek87
Administrator
zakochany w forum
ile piszemy 20
 Offline
P³eæ: 
Wiadomo¶ci: 482
It's Me
|
 |
« : Marzec 21, 2008, 16:50:14 » |
|
On natchniony i m³ody by³, ich nie policzy³by nikt
On im dodawa³ pie¶ni± sil, ¶piewa³, ¿e blisko ju¿ ¶wit
¦wiec tysi±ce palili mu, znad g³ów unosi³ siê dym
¦piewa³, ¿e czas, by run±³ mur, oni ¶piewali wraz z nim
Wyrwij murom zêby krat
Zerwij kajdany, po³am bat
A mury run±, run±, run±
I pogrzebi± stary ¶wiat!
Wkrótce na pamiêæ znali pie¶ñ i sama melodia bez s³ów
Nios³a ze sob± star± tre¶æ, dreszcze na wskro¶ serc i dusz
¦piewali wiec, klaskali w rytm, jak wystrza³ poklask ich brzmia³
I ci±¿y³ ³añcuch, zwleka³ ¶wit, on wci±¿ ¶piewa³ i gra³
Wyrwij murom...
A¿ zobaczyli ilu ich, poczuli si³ê i czas
I z pie¶ni±, ¿e ju¿ blisko ¶wit, szli ulicami miast
Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z nami! Ten przeciw nam!
Kto sam, ten nasz najwiêkszy wróg! A ¶piewak tak¿e by³ sam
Patrzy³ na równy t³umów marsz
Milcza³ ws³uchany w kroków huk
A mury ros³y, ros³y, ros³y
£añcuch ko³ysa³ siê u nóg...
Patrzy na równy t³umów marsz
Milczy ws³uchany w kroków huk
A mury rosn±, rosn±, rosn±
£añcuch ko³ysze siê u nóg...
|
