filmy oparte na faktach autentycznych

Prawdziwa historia redaktora francuskiego ELLE, Jean-Dominique Bauby, ktĂłry w wieku 43 lat zostaje sparaliÂżowany w wyniku udaru. ParaliÂż obejmuje caÂłe jego ciaÂło z wyjÂątkiem lewego oka. MogÂąc posÂługiwaĂŚ siĂŞ jedynie okiem do komunikowania siĂŞ z bliskimi, Bauby prĂłbuje odtworzyĂŚ wspomnienia i opisaĂŚ wszystkie aspekty swojego wewnĂŞtrznego Âświata - poczynajÂąc od psychicznego udrĂŞczenia spowodowanego uwiĂŞzieniem we wÂłasnym ciele, po wyimaginowane opowieÂści ze ÂświatĂłw, ktĂłre odwiedziÂł w swoim umyÂśle.ByÂł estetÂą i kochaÂł Âżycie. Ale Âżycie nie wziĂŞÂło tego w rachubĂŞ. Jak w skafandrze zamknĂŞÂło go w jego wÂłasnym ciele. Wylew krwi do mĂłzgu zaskoczyÂł go w chwili, gdy wyprĂłbowujÂąc nowy model BMW, jechaÂł na spotkanie z nowÂą towarzyszkÂą Âżycia. ByÂł 8 grudnia 1995 roku. ÂŚwiadomoÂśĂŚ odzyskaÂł w styczniu. Ale byÂła to ÂświadomoÂśĂŚ zamurowana jak w wiĂŞzieniu, w znieruchomiaÂłym ciele, nad ktĂłrym nie miaÂł Âżadnej kontroli. WidziaÂł, sÂłyszaÂł, nie straciÂł powonienia – ale straciÂł swoje ciaÂło. Nie mĂłgÂł nawet przeÂłykaĂŚ pokarmĂłw ani oddychaĂŚ bez pomocy aparatury medycznej, a jedynym zewnĂŞtrznym wyrazem obecnego w ciele Âżycia byÂła mrugajÂąca jak motyl lewa powieka i nieznaczne poruszenie gÂłowÂą. Skafander i motyl. W takim stanie napisaÂł tĂŞ ksiÂąÂżkĂŞ: o losie i o Âżyciu, rzecz jasna, ale takÂże o stosunku duszy do ciaÂła, o stosunku myÂślenia i odczuwania do wÂłasnej cielesnoÂści. Znaczenie tej ksiÂąÂżki nie sprowadza siĂŞ do sensu czysto literackiego lub nawet filozoficznego, bo jest ona zdarzeniem splatajÂącym w niepodzielnÂą caÂłoÂśĂŚ literaturĂŞ i egzystencjĂŞ. Jean-Dominique Bauby zmarÂł 9 marca 1997 roku, trzy dni przed ukazaniem siĂŞ Skafandra i motyla.