[sebastian]

Mi³oœÌ to bicie serca, czu³y dotyk, zaufanie, to szczêœcie na widok drugiej osoby. To tak¿e rozczarowania, problemy, ¿ale. Ale przede wszystkim to uczucie które potrafi stworzyÌ w³asne uosobienie piekna.To te¿ pomoc ukochanej osobie. To chêÌ bycia potrzebnym.To nauka wszystkiego od nowa.. w innym œwietle

[sebastian]

Ty zamĂŞciÂłaÂś w mej gÂłowie,
zawsze myÂśle o Tobie,
gdy czuje cos w brzuszku podrapie siĂŞ po uszku,
spojze na twe zdjecie ktore na mojej scianie niedÂługo widnieĂŚ bĂŞdzie,
pomyÂśle o tym Âże mi maÂło,
pĂłjde do Ciebie i zapukam ÂśmiaÂło,
wejde do Ciebie na herbatke i opowiem ci zagadkĂŞ,
zobacze ten blask w oczach i powiem Âże to jest to,
na co czekaÂłem lat sto! ;*

[sebastian]

KaÂżdego wieczoru myÂślĂŞ o Tobie,
Jak bardzo rozkochaÂłaÂś mnie w Sobie...
Na poczÂątku byÂłaÂś mila,
Lecz teraz juÂż nasze spacerki sie skoĂączyÂły...
Wszystko przepadÂło,
A wraz z tym moje serce sie rozpadÂło...

[sebastian]

Ostatni uÂśmiech, ostatnie sÂłowo, ogromny bĂłl, cichy krzyk
chciaÂłabym ci tylko powiedzieĂŚ, Âże tak jak ja nie bĂŞdzie ciĂŞ kochaÂł nikt!

[sebastian]

"Kocham CiĂŞ i zawsze bĂŞdĂŞ"
tak kiedyÂś pisaÂłaÂś,
teraz jestes z kimÂś innym,
ale czy zapomniaÂłaÂś?
prĂłbowaÂłem odrzuciĂŚ to w niepamiĂŞĂŚ,
lecz teraz dla innych
serce mam jak kamieĂą.
Wci¹¿ tylko Ty jesteœ w moim sercu,
na zawsze, na nigdy te kilka prostych wersĂłw

[sebastian]

Umiera siĂŞ na wiele sposobĂłw z miÂłoÂści, ze strachu, z rozpaczy, ze zmĂŞczenia, z nudĂłw, z tĂŞsknoty. Umiera siĂŞ nie dlatego, by przestaĂŚ ÂżyĂŚ, lecz po to by ÂżyĂŚ inaczej...

[sebastian]

Na œmierÌ nigdy nie jest za póŸno

[sebastian]

Smutne jest Âżycie w nieszczĂŞÂściu kiedy siĂŞ pÂłacze i szlocha lecz trudniej ÂżyĂŚ bez
kogoÂś kogo siĂŞ naprawdĂŞ kocha!

[sebastian]

Jak trudno bez Ciebie ÂżyĂŚ
wci¹¿ w smutku na Ciebie czekaÌ
a nocÂą o Tobie ciÂągle ÂśniĂŚ
a w dzieĂą od wszystkich uciekaĂŚ.

[sebastian]

ChcĂŞ Ci robic Âśniadanie
MĂłwic Ci''KOCHANIE''
Spac obok na ³ó¿ku
Drapac CiĂŞ po brzuszku:)

[sebastian]

KochaĂŚ jednÂą tylko osobĂŞ!
UwaÂżaĂŚ za nieszczĂŞÂście przebywanie z dala od niej!
ByĂŚ gotowym wszystko przecierpieĂŚ, byleby tylko byĂŚ blisko ukochanej.
StaraĂŚ siĂŞ jej podobaĂŚ!
JeÂżeli nie moÂżna byĂŚ przy niej w rzeczywistoÂści, to byĂŚ przy niej przynajmniej myÂślÂą.
KochaÌ wszystko, co j¹ otacza: przyjació³, dom, ubrania i obrazy.
Pragn¹Ì, by j¹ chwalono, i nie znosiÌ najmniejszej przygany.
WierzyÌ jej we wszystkim i pragn¹Ì, aby wszyscy wierzyli.
Pragn¹Ì dla niej znosiÌ niewygody i uwa¿aÌ takie cierpienia za s³odkie.
CzĂŞsto pÂłakaĂŚ: z dala od niej - z tĂŞsknoty, przy niej - z radoÂści.
Zawsze têskniÌ i zawsze po¿¹daÌ.
SÂłuÂżyĂŚ bezinteresownie, nie myÂślÂąc nawet o Âżadnej nagrodzie.

[sebastian]

Moje serce obawia sie cierpieĂą. Powiedz mu, Âże strach przed cierpieniem jest straszniejszy niÂż cierpienie i Âże Âżadne serce nie cierpiaÂło nigdy, gdy siĂŞgaÂło po swoje marzenia, bo kaÂżda chwila poszukiwaĂą jest chwila spotkania z Bogiem i z wiecznoÂściÂą

[gruszka]

SEBASTIANIE wiem  ze kochasz  ANETE ale ona juz wybraÂła,a ty  musisz zaczac zyc nie  plkac   rozajrzyj  sie  moze  gdzies czeka  naciebie ta jedyna pozdarawiam pa

[sebastian]

Utopione uczucia w Âłzach
Rzeki Âłez, caÂłe zbiorniki
Wicher namiĂŞtnoÂści przeksztaÂłcony
W Âśmiertelny ÂżywioÂł
ÂŁamiÂący drzewa wspĂłlnie
Przebytych chwil
PiĂŞkne chwile
Trupim jadem
SkaÂżone…

SzczeroœÌ
W¹tpliwa szczeroœÌ
Z si³¹ tsunami w
NieszczeroœÌ przechodzi
Mro¿¹c szpik koœci
RozbijajÂąc zbiorniki Âłez
KtĂłre rzekami z oczu lecÂą
PrzeszÂłoÂści drzewa ÂłamiÂąc siĂŞ
Drzazgi w serce wbijajÂą
ÂŚmiertelne prawie rany zadajÂąc
Tak by nie zabiĂŚ
Tylko bĂłl i cierpienie
ZadaĂŚ…

ÂŚmiertelna cisza
BĂŞbenki krwawo
PrzekÂłuwa…

Mi³oœÌ czysta jak
Te Âłzy byÂła
ByÂła…?
MoÂże nie byÂła wcale
MoÂże tylko faÂłsz
I zakÂłamanie…
Od poczÂątku zabawa
OkÂłamywanie…
Lecz gdy wygodna
JuÂż nie byÂła
Urok prysÂł…
Prawda wyszÂła
Mi³oœÌ siê skoùczy³a
Mnie zabiÂła!

Lecz dalej Âżyje
Jako AnioÂł SamotnoÂści
SamotnoœÌ jest mn¹
A ja samotnoÂściÂą
Poszarpany, poÂłamany
Poraniony
KrwawiÂący caÂły…
Dalej Ciebie spragniony!!
Jestem nieÂśmiertelnie
W Tobie
Zakochany…

[sebastian]

 TwĂłj pÂłacz.. przebija ciemnoœÌ, wznosi siĂŞ poprzez chmury, miesza ze ÂświatÂłem gwiazd i trafia do mego serca po promieniu sÂłoĂąca.. SÂłyszĂŞ TwĂłj pÂłacz i co? i nic.. NIC tylko patrzĂŞ na siebie ze wstydem i odwracam siĂŞ w przeraÂżeniu od swego odbicia w wodzie..
Kim jest ta ludzka atrapa spogladajÂąca na Ciebie bladymi oczyma haĂąby? To tylko ja..
Czy pamiĂŞtasz tajemnicĂŞ, ktĂłrÂą wyszeptaÂłam Ci do ucha?
Czy pamiĂŞtasz NASZÂĄ tajemnicĂŞ, Âże zawsze bĂŞdĂŞ? Nie pamiĂŞtasz .. nie chcesz pamiĂŞtaĂŚ, kiedy tak bardzo zawodzĂŞ.. UpÂływajÂące lata zniszczyÂły te wspomnienia?
Chcê Ciê uchwyciÌ za ramiê, przy³o¿yÌ swoje d³onie do Twoich, zagl¹dn¹c w g³¹b Ciebie, by poczuÌ bicie Twego serca, powiedzieÌ:"jesteœ najwiêkszym cudem œwiata, moim najwspanialszym szczêœciem" lecz, czy uwierzysz mi?
Bez Ciebie nie wierzĂŞ, Âże mogĂŞ dokonywaĂŚ niemoÂżliwego.
Bez Ciebie u boku palĂŞ mapĂŞ wskazujÂącÂą kierunek do szczĂŞÂścia, dmucham w Âświece ustawione wzdÂłuÂż przeznaczonej mi drogi..
IdĂŞ potykajÂąc sie, przeraÂżona i zagubiona w mrokach Âżalu i spadam w piekÂło, ktĂłre sama stworzyÂłam.
ChcĂŞ byĂŚ Âślepa! Nie widzieĂŚ, Âże sÂłoĂące wschodzi i zachodzi. Nie widzieĂŚ piĂŞkna zaklĂŞtego w liÂściu, w pÂłatku Âśniegu.. nie widzieĂŚ nic bez Ciebie..
ChcĂŞ byĂŚ gÂłucha! Nie sÂłyszeĂŚ szumu wiatru w drzewach, fal przepÂływu rozbijajÂących siĂŞ o skaÂły.. nie sÂłyszeĂŚ bez Ciebie..
ChcĂŞ byĂŚ sparaliÂżowana! Nie poruszaĂŚ siĂŞ by nie opieraĂŚ siĂŞ wichurze i nieprzychylnemu Âświatu.. nie poruszaĂŚ siĂŞ bez Ciebie..
ChcĂŞ byĂŚ niema! Nie mĂłwiĂŚ by nie zraniĂŚ CiĂŞ wiĂŞcej i nie powiedzieĂŚ, kiedy nie potrzebujesz tego, Âże CiĂŞ kocham.. nie mĂłwiĂŚ bez Ciebie..
Chcê zatrzymaÌ serce! Nie czuÌ bicia, nie ws³uchiwaÌ siê w jego rytm godzina po godzienie, dniem i noc¹, trzydzieœci szeœÌ milionów uderzeù rocznie, bo nie chce biÌ bez Ciebie..
Teraz ukrywam siĂŞ, po mej krainie hula zimny wicher, pada deszcz na mokrÂą od Âłez twarz, jak bardzo ÂżyĂŚ juÂż nie potrafiĂŞ..
JesteÂś dla mnie NajwaÂżniejsza..
Jest w moim sercu takie miejsce, ktĂłre naleÂży tylko do Ciebie..
Nikt inny nie mo¿e go zaj¹Ì, bo nikt nie mo¿e mi Ciebie zast¹piÌ..
WlokĂŞ siĂŞ po omacku oÂślepiona
Uderzam o wÂłasne Âściany
RaniĂŞ siĂŞ.. Boli mnie.. lecz moj bĂłl nie znaczy nic..
PragnĂŞ tylko ostani choĂŚ raz
PrzyjdÂź, przytul mocno
A potem jeÂśli chcesz odejdÂź.. odejdÂź a ja zrozumiem, Âże to moja wina
OdejdŸ jeœli chcesz a ja zad³awie swój krzyk: "wróÌ! zale¿y mi na Tobie !" w cichym wiecznym ³kaniu: "wróÌ! kocham CIE!"

[sebastian]

tak czujĂŞ
zawsze ca³¹ sob¹
do koĂąca
i jeÂśli chodzi o uczucia
wiem na pewno
nie ma we mnie Âżadnego znaku zapytania
jest tylko jakaÂś siÂła
by trwac przy kimÂś

ostatnie miesiÂące
doprowadziÂły mnie tylko do smutku
do co dzieĂą wypÂłakiwanych oczu
do zmartwienia

wszystko oddaÂłam na tacy
wiĂŞcej naprawdĂŞ nie mam
chocbym chciaÂła dac coÂś jeszcze
to zwyczajnie nie mam z czego
oddalam ci juz wszystko
calosc mnie
mojego zycia
moich pragnien i obaw
wszystko masz ty

masz moje zycie w swoich rekach
cud niecud mojego istnienia
kontrole nad biciem serca
nad miarowym oddechem
masz moje zycie
w swoich rekach
wiec w calej swej laskawosci
zwroc mi je zanim calkiem znikne

[sebastian]

Moje serce krwawi
Nie wie, kiedy ciĂŞ znĂłw zobaczy
Czy w ogĂłle kiedys ciĂŞ zobaczy..

Kochanie zostaĂą
ZostaĂą tu

Kolejna nieprzespana noc
œwit okrywa nagoœÌ snów
Ale Âświat nie rozumie
Ze ja kocham cie!
Nikt nie rozumie mnie!

Kochanie zostaĂą
ZostaĂą tu
Ze mnÂą
Razem bĂŞdziemy szczĂŞÂśliwi
Ja i ty
I nasz Âświat

Kiedy ostatnia Âłza
SpÂłynie po policzku
SprawiĂŞ, Âże
Zapomnimy siĂŞ
Nigdy juÂż
Nie odejdziesz
ProszĂŞ, wiĂŞc
ZostaĂą
ZostaĂą tu
Ze mnÂą bÂądÂź…

[sebastian]

Wiatr juÂż Ciebie nie owieje
i nie ogrzejÂą promienie.
OdszedÂłeÂś drogÂą
do wiecznoÂści.

W pamiĂŞci jak Âżywe
oblicze udrĂŞczone chorobÂą
i dÂłoĂą bezsilna spracowana
w geÂście poÂżegnania.

Do tego domu nie prowadzi
zapach pieczonego ciasta,
sÂą w nim noce, zamkniĂŞte
w zbutwiaÂłych deskach.

[sebastian]

Twe oczy sÂą puste
Twoje sÂłowa niewyraÂźne
TwĂłj dotyk jest chÂłodny
Powoli tracĂŞ CiĂŞ...


StojĂŞ tu z boku
PrzyglÂądam siĂŞ Tobie
Lecz Ty odwracasz siĂŞ w innÂą stronĂŞ
Powoli tracisz mnie...

Te wszystkie wyrzuty
Twoje Âżale
Moja mi³oœÌ...Rozsypuje siê
W dÂłonie Twe

Lecz Ty wyrzucasz to co mamy
Bo na Ciebie przyszedÂł czas
A przy tym
Tracisz nas..

[sebastian]

Nie bĂŞdziesz juÂż ze mnÂą, jakbym tego chciaÂł,
moÂżemy siĂŞ spotkaĂŚ, spojrzeĂŚ sobie w oczy,
uœmiechn¹Ì siê smutno, trochê porozmawiaÌ
i mogĂŞ mieĂŚ Âżal, Âże tak los siĂŞ potoczyÂł.

Spotkanie, spojrzenie, uÂśmiech, miÂłe sÂłowo...
Nie wiem czy wiesz, Âże to moÂże poruszyĂŚ
serce do bĂłlu i zdrapaĂŚ na nowo
ranĂŞ, ktĂłrÂą kiedyÂś zdoÂłaÂłem wysuszyĂŚ.

DziÂś moÂżesz daĂŚ mi jedynie ten uÂśmiech,
choĂŚ dawniej dawaÂłaÂś mi wiĂŞcej i wiĂŞcej
i znĂłw bym pragnÂą spiĂŚ z ust pocaÂłunek,
ktĂłry nie dla mnie, na moje nieszczĂŞÂście...

Twe usta, twe d³onie do innego nale¿¹.
Od tego bĂłlu jestem w cierniach caÂły,
choÌ ju¿ ta rana nie jest ran¹ œwie¿¹.
Nie bĂŞdziesz juÂż ze mnÂą, jakbym tego chciaÂł...