[sebastian]

Twych oczu o szczerym i jasnym spojrzeniu
Twych ust sÂłodkich jak miĂłd i anielskiego uÂśmiechu
Twych dÂłoni delikatnych i Twego ciepÂłego dotyku
Twego serca rytmu

nie zapomnĂŞ…

tych naszych spotkaĂą tylko we dwoje
naszych rozmĂłw i szeptĂłw za dnia i wieczorem
naszych marzeĂą i celĂłw wyznaczonych

nie zapomnĂŞ…

ile dla mnie zrobiÂłeÂś
Âże ze mnÂą i dla mnie ÂżyÂłaÂś!

[sebastian]

Kiedy me serce siĂŞ zakochaÂło
prosiÂłem nie rĂłb mi tego, szczerze
wiem,Âże narobisz tylko kÂłopotĂłw
a ja w tw¹ mi³oœÌ wcale nie wierzê

jednak mnie serce nie posÂłuchaÂło
jakby mi na z³oœÌ zrobiÌ chcia³o
i nie pytajÂąc o mojÂą zgodĂŞ
wierszyk na Beja mi ukÂładaÂło

i tak powoli sÂłowem po sÂłowie
TwojÂą sympatiĂŞ zdobywaÂło
gdy przeczytaÂło Twoje wierszyki
to o miÂłoÂści tylko pisaÂło

bÂądÂź przyjacielem to twoja droga
bo jej serduszko jest juÂż zajĂŞte
lecz moje sÂłowa jak groch o ÂścianĂŞ
bo ma decyzje juÂż podjĂŞte

Nie wytrzymaÂłem, serce chwyciÂłem
chciaÂłem je wyrwaĂŚ z piersi ze zÂłoÂści
i w tym momencie Ciebie ujrzaÂłem
a w Twoich oczach tyle czuÂłoÂści

wiĂŞc juÂż do niego wcale nie mĂłwiĂŞ
bo ja bez serca mĂłgÂłbym CiĂŞ kochaĂŚ
a gdy nas w dwĂłjkĂŞ kiedyÂś przegonisz
chwycĂŞ je w rĂŞkĂŞ i bĂŞdĂŞ szlochaĂŚ.

[sebastian]

Najbardziej zmysÂłowa rozkosz czÂłowieka.
Znali jÂą przodkowie od wiekĂłw wieka.

Cudowne doznanie intensywnoÂści.
KawaÂłek nieba, tabliczka radoÂści.
O ciemnej karnacji, sÂłoĂącem pieszczona.
SÂłodka i gorzka. Zawsze upragniona.

ZmagajÂą siĂŞ w niej dwie natury siÂły.
Boski StwĂłrca oraz szatan niemiÂły.
£¹czy w sobie subtelnoœÌ i rozpustê.
Smak, dotyk i zapach. Kalorie puste?

Pobudza wyobraÂźniĂŞ i umysÂły,
Pieœci ¿¹dze, roztapia, poi zmys³y.
Lekka jak motyl, nagÂła jak grom z nieba.
PiĂŞkna i powabna, wie czego trzeba.

Usypia boskimi koÂłysankami,
Nieopisana ludzkimi sÂłowami.
Idealna. PÂłynna, staÂła, cudowna!
I w delikatne srebro pakowana.

Oddaje siĂŞ. Nikomu nie odmawia,
Ale nie jest rozwiÂązÂła i to sprawia,
¯e nie ma grzechu. Ka¿dy j¹ po¿¹da,
Bo jest piĂŞkna i tak cudnie wyglÂąda!

[sebastian]

Pragnienie dwĂłch serc, miÂłoÂści pragnienie,
I czym Âże pragnienie to siĂŞ odznacza,
To sÂłoĂące radoÂści i Âłez cierpienie,
To serce co kocha ,co wszystko wybacza.

Mi³oœÌ to piêkna co w kolor ubrana,
Przyozdobiona barwami tĂŞczy,
i gdy siĂŞ Âśmieje osoba kochana
a serce jedno przed drugim klĂŞczy

Mi³oœÌ to smutna co w ³zach spowita,
co mg³¹ niepewnoœci wci¹¿ otulona,
co Âżalem w sercu do serca okryta
lecz w swej miÂłoÂści przecieÂż szalona.

[sebastian]

ByÂłem niegdyÂś piĂŞknym AnioÂłem
...ale pragn¹³em

OdrzuciÂłem skrzydÂła i zszedÂłem do Ciebie
Bo pokochaÂłem CiĂŞ, bĂŞdÂąc jeszcze w niebie
Na gĂłrze zakazano mi powrotu
Ale ja nie szukaÂłem juÂż odwrotu

By³em szczêœliwszy z Tob¹ na ziemi, ni¿eli w nieba b³êkicie
Bo poznaÂłem, co znaczy pokochaĂŚ kogoÂś nad Âżycie
Teraz...
PamiĂŞtam jedynie, wspĂłlne chwile radoÂści
PamiĂŞtam...
Bo zabraÂł CiĂŞ do siebie, nie chciaÂł naszej miÂłoÂści

SprawiÂł, Âże poznaÂłem bĂłl i smak goryczy
...Âże serce mi krwawi i ku niebu krzyczy
ChoĂŚ teraz jesteÂśmy juÂż daleko od siebie
Wiedz, ¿e têsknie, wci¹¿ kocham, i czekam na Ciebie

Teraz jestem juÂż tylko czÂłowiekiem...
CzÂłowiekiem…
…ktĂłry kocha swego AnioÂła.

[sebastian]

Gdy bĂŞdziesz w pustym pokoju,
a po policzku popÂłynie Ci Âłza
PamiĂŞtaj, Âże nie jesteÂś sam,
bo zawsze z TobÂą jestem ja.

[sebastian]

We wszystkich mowach i jĂŞzyku duszy,
Nad wszystkie sÂą dwa sÂłowa.
Jak w kroplach rosy po suszy,
W nich skarb Âżywota siĂŞ chowa.
Jak dwie pereÂłki w oceanie Âżycia,
Jak dwie gwiazdeczki na niebie,
ÂświecÂą nam od powicia,
Dwa sÂłowa - kocham ciebie.

[sebastian]

bez ciebie jak
bez uÂśmiechu
niebo pochmurnieje
sÂłoĂące
wstaje tak wolno
przeciera oczy
zaspanymi dÂłoĂąmi
dzieĂą -
szeptem
modlĂŞ siĂŞ do uÂśpionego nieba
o zwykÂły chleb miÂłoÂści

[sebastian]

KtoÂś za TobÂą tĂŞskni, gdy Ciebie przy nim nie ma.
ChoĂŚ czy kochaĂŚ czy tĂŞskniĂŚ ma taki dylemat.
KtoÂś CiĂŞ Kocha nie caÂłkiem skrycie.
Chcia³by wierzyÌ, ¿e to mi³oœÌ na ca³e ¿ycie.
Ta mi³oœÌ jest piêkna jak promyk s³oùca,
oby taka byÂła tak do samego koĂąca.

[sebastian]

Kocham CiĂŞ w dzieĂą.
Kocham teÂż w nocy.
SÂłyszÂąc twĂłj gÂłos...
TwĂłj czuÂły dotyk...
Po prostu gdy widzĂŞ twe oczy kochajÂące...
MyÂśle o tym co byÂło...
Ale miĂŞdzy nami wszystko sie skoĂączyÂło

[sebastian]

Kocham CiĂŞ szalenie, niestrudzenie.
Przez uwielbienie i roztargnienie.
Przez zapomnienie tez jak wiesz
Jak chcesz i nawet jak nie chcesz.
Kiedy jesz, gotujesz i leniupociechaesz.
Kocham CiĂŞ w locie w samolocie.
po robocie i przed.
Jak kret, jak szwed
i jak stary babciny plet.
jak misia Teda i jak Flinstona Freda.
kocham ciĂŞ jak mojÂą Âżyciowa drogĂŞ,
jak posadzka podÂłogĂŞ.
Jak ksiÂądz zmartwionÂą niebogĂŞ.
Jak joga jogĂŞ do diabÂła, juÂż bardziej kochaĂŚ nie mogĂŞ!

[sebastian]

czy myÂślisz teraz o mnie?
czy martwisz sie pokornie?
czy uÂśmiechasz siĂŞ cudownie?
czy teÂż patrzysz w ÂścianĂŞ skromnie?
proszĂŞ powiedz co CiĂŞ trapi
ja pomogĂŞ Ci w terapii
to miÂłosne, czuÂłe sÂłowa
smutek twĂłj potrafiÂą schowaĂŚ
wiĂŞc siĂŞ otwĂłrz na problemy
ja pomogĂŞ Ci je przemyĂŚ

[sebastian]

Dlaczego gdy odchodzisz
Chce mi siĂŞ pÂłakaĂŚ?
Dlaczego gdy odchodzisz
Odczuwam lĂŞk i bĂłl?
Dlaczego gdy CiĂŞ nie ma
Boje sie ze jesteÂś
z innÂą juÂż?
Nie wiem skÂąd
tyle pytaĂą na ktĂłre
Nie znam odpowiedzi...
Wiem tylko tyle
Âże bardzo kocham CiĂŞ!

[sebastian]

Fotografia w ramce a na fotografii Ty,
z boku druga ranka a w tej ramce my.
ZdjĂŞcia te jak sny potrafiÂą osuszyĂŚ kaÂżde Âłzy.
Uczucie to nie skonczy siĂŞ,
bo ja naprawdê KOCHAM CIÊ

[sebastian]

Jesteœ... wci¹¿ jesteœ...
caÂły Âświat siĂŞ zmienia... i ja siĂŞ zmieniam
PÂłynĂŞ uniesiona niewidocznÂą niciÂą przeznaczenia...

Stoisz tu przy mnie...
UsiÂądÂź proszĂŞ... ja przycupnĂŞ zaraz...blisko..
Opowiem Ci co myÂślĂŞ, co czujĂŞ... powiem Ci wszystko...

ZamruczĂŞ Ci jak kot...
Zwinê siê w k³êbek... a mo¿e ³asiÌ siê bêdê...
Zwabiona barwÂą Twego gÂłosu... szczĂŞÂśliwa

[sebastian]

Brak mi Ciebie, mĂłwi serce...
Brak mi Twoich ciep³ych s³ów...
Czy do snu nie ukoÂłyszĂŞ CiĂŞ juÂż wiĂŞcej?

Czy Ty nie chcesz..., TAK...?
Czy to moÂże los TAK chciaÂł....
Nie,nie... moja dusza,mĂłj strach...

Brak mi Ciebie...moje serce...
Brak mi moich w³asnych s³ów...
By opisaĂŚ to co czuje...moje serce...

[sebastian]

Nie myÂślaÂłem ze bĂŞdzie tak piĂŞknie,
ByÂło. ByÂło naprawdĂŞ cudownie.
WiedziaÂłem ze ty kochasz mnie
UdowodniÂłeÂś to... Ja tez kocham CiĂŞ
I myÂślaÂłam ze bĂŞdĂŞ zawsze przy tobie, do koĂąca
MĂłwilem - poczekaj tylko, az sie skoĂączy nocka,
PrzyjdĂŞ do Ciebie i bĂŞdĂŞ z tobÂą... Kocham CiĂŞ!
BĂŞdĂŞ przy tobie a ty przy mnie...
JuÂż na zawsze!
Tak nam maÂło brakowaÂło zeby byÂło tak juz zawsze!
Niestety to byÂły tylko przejsciowe wydazenia,
Marzenia nie do speÂłnienia...
To bylo jak piekny sen
Chcialem nigdy nie obudzic sie!
Dlaczego mi to zrobilaÂś?
Mam ochote zrobic to samo...
Bardzo mnie to boli,
Dlaczego nie pomyÂślalas o mnie?
KochaÂłem cie... MiaÂłam marzenie
ByĂŚ z tobÂą i nie myÂśleĂŚ o niczym innym
Nie moge siĂŞ powstrzymywaĂŚ...
PÂłaczĂŞ,
A mogÂłoby byc tak piĂŞknie...
Chyba zostawiĂŞ to wszystko i pĂłjdĂŞ do nieba
BĂŞdĂŞ z tobÂą, moja kochana-
Tylko tego mi jeszcze do szczĂŞÂścia potrzeba!

[sebastian]

Có¿ bym ci da³?
WĂŞdrĂłwek niewygody,
latem- lata skwar,
zimÂą - zimowe chÂłody.

Có¿ bym ci da³?
Jesienne beznadzieje,
dobrze, Âże gdzieÂś tam
przy ogniu siĂŞ grzejesz.

Có¿ bym ci da³?
Z wiosny rozkwitem-
mglisty rzeki smak,
kwiaty ³¹k pospolite.

Có¿ bym ci da³?
MuzykĂŞ znanÂą Âświerszczom,
skrzypcowej duszy ksztaÂłt
zaklĂŞty w kaÂżdym wierszu.

Có¿ bym ci da³?
Wierszy moich ogrody,
d³où ciep³¹ tak
jak twojej dÂłoni dotyk.

Có¿ bym ci da³?
Poezji chwila ulotna,
przyjdÂź, przyjdÂź tam-
na pewno mnie spotkasz.

[sebastian]

Kocham CiĂŞ gdy ÂśpiĂŞ
Oraz gdy jem.
Kocham Ciebie we dnie
Oraz w noc ciemna.

Czekam na te chwile
W ktĂłrych jesteÂś Ty.
Czekam na miÂłe dni
W ktĂłrych jesteÂśmy my.

ÂŚniĂŞ o Tobie w noc
Gdy Ciebie nie ma.
ÂŚniĂŞ gdy Ciebie nie ma
ÂŻe powracasz Ty.

[sebastian]

umĂłw siĂŞ ze mnÂą pomiĂŞdzy
"zazdroœÌ a zach³anne "
miĂŞdzy dniem a dniem
gdzie czekam

i dorzuĂŚ czwartek do ciepÂłych snĂłw
i sÂłowa co plotÂą wiersze
lub jeszcze jedno wspomnienie
nie odchodÂź
mĂłwiĂŞ do ciebie

umĂłw siĂŞ pomiĂŞdzy
miÂłoÂściÂą a pierwszÂą przechadzkÂą
przywitam ciebie pocaÂłunkiem
patrzÂąc