[bejkerek87]

Jest taki smutek, ktĂłry przychodzi wtedy,
kiedy za bardzo przywiÂązujemy sie do siebie
i do przedmiotĂłw.
Wtedy, kiedy gniewamy sie na ludzi,
o ktĂłrych myÂślimy, Âże za maÂło nas ceniÂą.
Mamy Âżal, Âże na Âświecie jest tak okropnie
i Âże to wÂłaÂśnie nam Âźle sie powodzi.
A przecieÂż jest tyle drzew i kwiatĂłw,
takie mnĂłstwo ptakĂłw i motyli,
³¹k i lasów.
Tyle cudownych rzeczy wokó³ nas,
ktĂłre tylko czekajÂą na to,
by uzdrowiĂŚ czÂłowieka z jego smutku.
Naucz siĂŞ nazywaĂŚ po imieniu drzewa i kwiaty,
ptaki i ryby,
w imiĂŞ Boga. OtwĂłrz swojego ducha dla ÂświatÂła,
otwĂłrz swoje serce dla radoÂści.